Basia. Mam swój świat
Ben nie ma lekko
Brzydka siostra
Cudowne życie
Dzień świra + spotkanie z Markiem Koterskim i Małgorzatą Bogdańską I 50 na 50
Elio
Felek i Tola ratują las
Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Janosik Dzieciom: Smerfy. Wielki film
Janosik jest Kobietą: Dziki diament
Janosik Pod Gwiazdami: Emilia Perez
Janosik Szkrabom: Reksio wędrowiec, Deszczowe wakacje, Siódmy krasnoludek
Kino Dostępne: Amelia
Kino Dostępne: Błazny
Kino Dostępne: Innego końca nie będzie
Kino Dostępne: Utrata równowagi
Klub Filmowy Urania: Brzydka siostra
Klub Filmowy Urania: Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Klub Filmowy Urania: Stan wyjątkowy
Klub Filmowy Urania: Ukryty motyw
Naga broń
Niedziela z Dokumentem: Przechwycone + prelekcja dr. Rafała Cekiery
O psie, który jeździł koleją 2
Smerfy. Wielki film
Stan wyjątkowy
Superman 2D [dubbing]
Superman 2D [napisy]
Sztuka na Ekranie: André Rieu. Przetańczyć całą noc!
Ukryty motyw
Vinci 2
Wspomnienie Davida Lyncha: Człowiek słoń
Wspomnienie Davida Lyncha: Głowa do wycierania
Wspomnienie Davida Lyncha: Inland Empire
Wspomnienie Davida Lyncha: Krótkie metraże 1966-1995
Wspomnienie Davida Lyncha: Prosta historia
Basia. Mam swój świat
Basia ma pięć lat, mocny charakterek i oryginalne spojrzenie na świat. Jej każdy dzień jest pełen zabawy i pasiastego humoru. Razem ze swoim pluszowym przyjacielem Miśkiem Zdziśkiem powraca w nowej odsłonie adaptacji kultowych książek Zofii Staneckiej i Marianny Oklejak!
Rezolutna Basia dobrze wie, czego chce. Wie też, czego nie chce. Żelki mogłaby jeść nawet na śniadanie, więc kiedy tylko nadarza się okazja, bardzo chętnie sięga po słodycze! Wizyta u dentysty jednak nie spotyka się z takim samym entuzjazmem bohaterki. Oczywiście to nie przez to, że nie chce prowadzić zdrowego trybu życia! Basia uwielbia bawić się na dworze, grać w piłkę nożną oraz zawsze jest chętna, żeby wyjechać w podróż z rodziną. Siedzenie w miejscu zdecydowanie nie jest dla niej!
„Basia. Mam swój świat” to kolejna odsłona uwielbianego przez najmłodszych widzów serialu, który wiernie odzwierciedla styl i humor adaptowanych książek. Każdy odcinek opowiada nową przygodę, przepełnioną radością, dobrymi wartościami i świetną zabawą.
Odcinki, które zobaczymy w trakcie seansu:
● Basia i podróż
● Basia i słodycze
● Basia i dentysta
● Basia i piłka nożna
Rezolutna Basia dobrze wie, czego chce. Wie też, czego nie chce. Żelki mogłaby jeść nawet na śniadanie, więc kiedy tylko nadarza się okazja, bardzo chętnie sięga po słodycze! Wizyta u dentysty jednak nie spotyka się z takim samym entuzjazmem bohaterki. Oczywiście to nie przez to, że nie chce prowadzić zdrowego trybu życia! Basia uwielbia bawić się na dworze, grać w piłkę nożną oraz zawsze jest chętna, żeby wyjechać w podróż z rodziną. Siedzenie w miejscu zdecydowanie nie jest dla niej!
„Basia. Mam swój świat” to kolejna odsłona uwielbianego przez najmłodszych widzów serialu, który wiernie odzwierciedla styl i humor adaptowanych książek. Każdy odcinek opowiada nową przygodę, przepełnioną radością, dobrymi wartościami i świetną zabawą.
Odcinki, które zobaczymy w trakcie seansu:
● Basia i podróż
● Basia i słodycze
● Basia i dentysta
● Basia i piłka nożna
Ben nie ma lekko
12-letni Ben tryska dobrym humorem, śpiewa w zespole i świetnie gotuje. Niestety, przez swoją nadwagę jest często dręczony przez niektórych uczniów ze szkoły. Kiedy zakochuje się w koleżance z klasy, postanawia zmienić swój wygląd.
Ben uwielbia gotować, a tym bardziej jeść. Nigdy nie przeszkadzała mu jego waga, jednak gdy wszedł w okres dojrzewania, nagle stała się dla wszystkich problemem. Rodzice są załamani, dzieci w szkole mu dokuczają i nawet szkolna pielęgniarka namawia go do schudnięcia. Kiedy poznaje swoją pierwszą miłość, postanawia przejść metamorfozę. Aby jej zaimponować, Ben stara się schudnąć, jednak szybko przekonuje się, że nie jest to takie łatwe. Może jednak nie powinien przejmować się swoją wagą?
„Ben nie ma lekko” to wielowątkowy film, który porusza tak ważne dla młodzieży tematy jak samoakceptacja, miłość i przyjaźń. Wszystko w przepięknej i niezwykle artystycznej formie animacji pełnej chwytliwej muzyki.
Ben uwielbia gotować, a tym bardziej jeść. Nigdy nie przeszkadzała mu jego waga, jednak gdy wszedł w okres dojrzewania, nagle stała się dla wszystkich problemem. Rodzice są załamani, dzieci w szkole mu dokuczają i nawet szkolna pielęgniarka namawia go do schudnięcia. Kiedy poznaje swoją pierwszą miłość, postanawia przejść metamorfozę. Aby jej zaimponować, Ben stara się schudnąć, jednak szybko przekonuje się, że nie jest to takie łatwe. Może jednak nie powinien przejmować się swoją wagą?
„Ben nie ma lekko” to wielowątkowy film, który porusza tak ważne dla młodzieży tematy jak samoakceptacja, miłość i przyjaźń. Wszystko w przepięknej i niezwykle artystycznej formie animacji pełnej chwytliwej muzyki.
Brzydka siostra
Kino Janosik zaprasza na pełną brawurowej odwagi reinterpretację klasycznej baśni braci Grimm o Kopciuszku.
„Brzydka siostra” to historia Elwiry, która żyje w cieniu swojej bajecznie pięknej przyrodniej siostry. W świecie, gdzie uroda to waluta, a królewski bal przypomina bezwzględne igrzyska, Elwira postanawia za wszelką cenę poślubić księcia. Największą przeszkodą, aby podbić serce wymarzonego mężczyzny i rozpocząć nowe lepsze życie, jest Kopciuszek.
„Brzydka siostra” to kino gatunkowe najwyższej jakości idealnie wpisujące się w popularną ostatnimi czasy, za sprawą „Titane” czy „Substancji”, poetykę, ale czerpie też inspiracje z kina Davida Cronenberga. Reżyserka Emilie Blichfeldt, posługując się formułą kina kostiumowego, opowiada o bardzo aktualnych problemach – dyktacie piękna, niezdrowych wzorcach czy tym, jak zmienia się ciało.
Film, który okazał się przebojem Sundance Film Festival i Berlinale, częściowo kręcony był w Polsce, a w drugoplanowych rolach podziwiać możemy Katarzynę Herman i Agnieszkę Żulewską.
„Brzydka siostra” to historia Elwiry, która żyje w cieniu swojej bajecznie pięknej przyrodniej siostry. W świecie, gdzie uroda to waluta, a królewski bal przypomina bezwzględne igrzyska, Elwira postanawia za wszelką cenę poślubić księcia. Największą przeszkodą, aby podbić serce wymarzonego mężczyzny i rozpocząć nowe lepsze życie, jest Kopciuszek.
„Brzydka siostra” to kino gatunkowe najwyższej jakości idealnie wpisujące się w popularną ostatnimi czasy, za sprawą „Titane” czy „Substancji”, poetykę, ale czerpie też inspiracje z kina Davida Cronenberga. Reżyserka Emilie Blichfeldt, posługując się formułą kina kostiumowego, opowiada o bardzo aktualnych problemach – dyktacie piękna, niezdrowych wzorcach czy tym, jak zmienia się ciało.
Film, który okazał się przebojem Sundance Film Festival i Berlinale, częściowo kręcony był w Polsce, a w drugoplanowych rolach podziwiać możemy Katarzynę Herman i Agnieszkę Żulewską.
Cudowne życie
Paryż, 1963 rok. Najmłodszy z sześciorga rodzeństwa Roland to chłopiec niepodobny do innych. Według lekarzy nigdy nie będzie chodził, ale jego nieugięta matka, Esther, stanowczo odmawia pogodzenia się z tym wyrokiem. Dzięki połączeniu niezachwianej wiary i wyjątkowej zdolności do zaprzeczania rzeczywistości postanawia stawić czoła (pozornie) nieprzezwyciężonym przeciwnościom.
Jej ogromna odwaga i miłość, cięty język oraz zamiłowanie do żartowania i wiara w medycynę alternatywną torują drogę Rolandowi do cudownego życia, które jego matka dla niego wymarzyła.
Bóg nie mógł być wszędzie, więc stworzył Esther.
Jej ogromna odwaga i miłość, cięty język oraz zamiłowanie do żartowania i wiara w medycynę alternatywną torują drogę Rolandowi do cudownego życia, które jego matka dla niego wymarzyła.
Bóg nie mógł być wszędzie, więc stworzył Esther.
Dzień świra + spotkanie z Markiem Koterskim i Małgorzatą Bogdańską I 50 na 50
Serdecznie zapraszamy na wyjątkowy wieczór.
Spotkanie z Markiem Koterskim i Małgorzatą Bogdańską oraz seans filmu "Dzień świra" uhonorowany ZŁotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Obraz został też zwycięzcą plebiscytu „Kino Wolność” na najlepszy film 25-lecia (1989-2014) przeprowadzonego wśród internautów i słuchaczy radiowej Trójki.
44-letni Adaś Miauczyński, sfrustrowany inteligent- nauczyciel- polonista, rozwiedziony, kochający dorastającego syna – to bohater, którego już znamy z wcześniejszych filmów Marka Koterskiego: „Nic śmiesznego” i “Ajlawju”. Miauczyński w „Dniu świra” to człowiek przeżywający „piekło najbliższych pięciu minut”. Niczym bohater romantyczny przeżywa i cierpi za kraj, za miliony, a zabija go obecna chwila, nieznośna powtarzalność codziennych czynności i nienawistny mu kontakt z drugim człowiekiem. W sferze uczuć patriotycznych jest wielki, w sferze uczuć i zachowań codziennych – tylko małym, agresywnym gnojem.
Swoimi wcześniejszymi filmami Koterski udowodnił, że potrafi opowiadać widzom o rzeczach „niewymownych”. Jego film „Porno” miał milionową widownię, przebojami były też wspomniane obrazy: „Nic śmiesznego” i „Ajlawju”. Być może dzieje się tak dlatego, że w swojej twórczości Koterski inspiruje się zdarzeniami z własnego życiorysu i –rzec można - obsesyjnie drąży ulubione wątki: absurdy rzeczywistości i niemożność werbalnego komunikowania się.
Paradoksalnie więc udaje mu się opowiedzieć widzom o tym, że nie potrafią oni ze sobą rozmawiać. Ponadto, reżyser przekazuje tę treść w atrakcyjny dla widza sposób: wprowadzając groteskowe „rozmówki” i odzywki, których nie powstydziłby się sam Mrożek.
„To mój najbardziej zakręcony projekt – tak, jak zakręcony jest jego bohater. Mimo to, a może właśnie dlatego – ufam, że niejeden z Widzów będzie się z nim identyfikował”, napisał Marek Koterski w reżyserskiej eksplikacji filmu. Film –zamierzenie bądź nie – zmusi widza do odpowiedzenia sobie na pytanie: Czy ja to On i jeśli tak, to jak bardzo? Czy mój dzień codzienny nie składa się nienaruszalnych, choć uciążliwych rytuałów?
Projekt “50 na 50” organizowany jest w ramach obchodów jubileuszu 50. edycji Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Organizatorem „50 na 50” jest Pomorska Fundacja Filmowa w Gdyni – producent Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.
Projekt został objęty patronatem honorowym Prezydent Miasta Gdyni.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Partnerem głównym „50 na 50” jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny.
Partnerami projektu są Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych oraz Telewizja Polska.
Spotkanie z Markiem Koterskim i Małgorzatą Bogdańską oraz seans filmu "Dzień świra" uhonorowany ZŁotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Obraz został też zwycięzcą plebiscytu „Kino Wolność” na najlepszy film 25-lecia (1989-2014) przeprowadzonego wśród internautów i słuchaczy radiowej Trójki.
44-letni Adaś Miauczyński, sfrustrowany inteligent- nauczyciel- polonista, rozwiedziony, kochający dorastającego syna – to bohater, którego już znamy z wcześniejszych filmów Marka Koterskiego: „Nic śmiesznego” i “Ajlawju”. Miauczyński w „Dniu świra” to człowiek przeżywający „piekło najbliższych pięciu minut”. Niczym bohater romantyczny przeżywa i cierpi za kraj, za miliony, a zabija go obecna chwila, nieznośna powtarzalność codziennych czynności i nienawistny mu kontakt z drugim człowiekiem. W sferze uczuć patriotycznych jest wielki, w sferze uczuć i zachowań codziennych – tylko małym, agresywnym gnojem.
Swoimi wcześniejszymi filmami Koterski udowodnił, że potrafi opowiadać widzom o rzeczach „niewymownych”. Jego film „Porno” miał milionową widownię, przebojami były też wspomniane obrazy: „Nic śmiesznego” i „Ajlawju”. Być może dzieje się tak dlatego, że w swojej twórczości Koterski inspiruje się zdarzeniami z własnego życiorysu i –rzec można - obsesyjnie drąży ulubione wątki: absurdy rzeczywistości i niemożność werbalnego komunikowania się.
Paradoksalnie więc udaje mu się opowiedzieć widzom o tym, że nie potrafią oni ze sobą rozmawiać. Ponadto, reżyser przekazuje tę treść w atrakcyjny dla widza sposób: wprowadzając groteskowe „rozmówki” i odzywki, których nie powstydziłby się sam Mrożek.
„To mój najbardziej zakręcony projekt – tak, jak zakręcony jest jego bohater. Mimo to, a może właśnie dlatego – ufam, że niejeden z Widzów będzie się z nim identyfikował”, napisał Marek Koterski w reżyserskiej eksplikacji filmu. Film –zamierzenie bądź nie – zmusi widza do odpowiedzenia sobie na pytanie: Czy ja to On i jeśli tak, to jak bardzo? Czy mój dzień codzienny nie składa się nienaruszalnych, choć uciążliwych rytuałów?
Projekt “50 na 50” organizowany jest w ramach obchodów jubileuszu 50. edycji Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Organizatorem „50 na 50” jest Pomorska Fundacja Filmowa w Gdyni – producent Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.
Projekt został objęty patronatem honorowym Prezydent Miasta Gdyni.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Partnerem głównym „50 na 50” jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny.
Partnerami projektu są Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych oraz Telewizja Polska.
Elio
Elio, młody marzyciel i pasjonat kosmosu, niespodziewanie zostaje przeniesiony do międzygalaktycznej organizacji zrzeszającej przedstawicieli najdalszych zakątków wszechświata. Przez pomyłkę uznany za lidera Ziemi, staje przed wyzwaniem, które wywraca jego życie do góry nogami. W obliczu międzyplanetarnego kryzysu Elio musi odnaleźć się w świecie pełnym niezwykłych istot, zbudować z nimi porozumienie oraz odkryć prawdę o swojej tożsamości i roli we wszechświecie.
Felek i Tola ratują las
Lis Felek i zajączka Tola mieszkają ze swoimi przyjaciółmi w głębi lasu. Kiedy w okolicy znienacka pojawia się ogromne jezioro oraz znika ich sąsiad, puchacz Henio, para leśnych przyjaciół rusza jego tropem, aby rozwiązać zagadkę! Czy zdążą, zanim woda zaleje cały las?
Mieszkający na polanie Bóbr kończy pracę nad dziełem swojego życia – wielką tamą w środku lasu. Aby ją stworzyć, wyciął wiele drzew i zablokował lokalne strumyki. Woda bardzo szybko wylała i w środku lasu powstało jezioro, podtapiając w ten sposób domki Felka, Toli i ich przyjaciół. Co gorsza, okazało się, że w nocy woda zabrała ich sąsiada Henia! Nie ma czasu do stracenia – leśni kompani wyruszają na ratunek! Kiedy po drodze spotykają Bobra, starają się mu wyjaśnić, że stawianie tamy w tym miejscu było złym pomysłem. Niestety, arogancki zwierzak nie da łatwo za wygraną! Czy bohaterom uda się znaleźć swojego przyjaciela i uratować las przed powodzią?
„Felek i Tola ratują las” to filmowa adaptacja uwielbianej serii o parze sympatycznych leśnych przyjaciół. Jest to wyjątkowa opowieść o naturze, zaufaniu i sile przyjaźni. Występujące w filmie wątki ekologiczne opisują w przystępny sposób, jak wygląda życie leśnych stworzeń i jak można zapewnić im bezpieczeństwo.
Mieszkający na polanie Bóbr kończy pracę nad dziełem swojego życia – wielką tamą w środku lasu. Aby ją stworzyć, wyciął wiele drzew i zablokował lokalne strumyki. Woda bardzo szybko wylała i w środku lasu powstało jezioro, podtapiając w ten sposób domki Felka, Toli i ich przyjaciół. Co gorsza, okazało się, że w nocy woda zabrała ich sąsiada Henia! Nie ma czasu do stracenia – leśni kompani wyruszają na ratunek! Kiedy po drodze spotykają Bobra, starają się mu wyjaśnić, że stawianie tamy w tym miejscu było złym pomysłem. Niestety, arogancki zwierzak nie da łatwo za wygraną! Czy bohaterom uda się znaleźć swojego przyjaciela i uratować las przed powodzią?
„Felek i Tola ratują las” to filmowa adaptacja uwielbianej serii o parze sympatycznych leśnych przyjaciół. Jest to wyjątkowa opowieść o naturze, zaufaniu i sile przyjaźni. Występujące w filmie wątki ekologiczne opisują w przystępny sposób, jak wygląda życie leśnych stworzeń i jak można zapewnić im bezpieczeństwo.
Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Co kryje się w naszych myślach? Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, romantyczna, namiętna, racjonalna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok?
O międzyludzkich relacjach oraz o tym, co w nas siedzi, w swoim nowym filmie opowiada twórca wielkiego hitu „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” Paolo Genovese.
Bohaterami filmu są Piero i Lara. Ich pierwsza ranka wywołuje u obojga zrozumiały stres. Oboje chcieliby pokazać się z jak najlepszej strony i uniknąć wpadek, o które w zdenerwowaniu nie trudno, ale też i poznać myśli i wyczuć pragnienia drugiej osoby.
Genovese, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów, ukazuje ich lęki, niepewności i potrzeby. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Film Paola Genovese, zrealizowany jest według jego pomysłu i scenariusza. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo oraz Claudio Santamaria.
O międzyludzkich relacjach oraz o tym, co w nas siedzi, w swoim nowym filmie opowiada twórca wielkiego hitu „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” Paolo Genovese.
Bohaterami filmu są Piero i Lara. Ich pierwsza ranka wywołuje u obojga zrozumiały stres. Oboje chcieliby pokazać się z jak najlepszej strony i uniknąć wpadek, o które w zdenerwowaniu nie trudno, ale też i poznać myśli i wyczuć pragnienia drugiej osoby.
Genovese, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów, ukazuje ich lęki, niepewności i potrzeby. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Film Paola Genovese, zrealizowany jest według jego pomysłu i scenariusza. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo oraz Claudio Santamaria.
Janosik Dzieciom: Smerfy. Wielki film
Ukochani, niebiescy bohaterowie powracają do kin. Kiedy Papa Smerf zostaje w tajemniczy sposób porwany przez Razamela i Gargamela, Smerfetka poprowadzi misję Smerfów do prawdziwego świata, aby go uratować. Z pomocą nowych przyjaciół Smerfy odkryją co jest ich przeznaczeniem.
Janosik jest Kobietą: Dziki diament
Przed projekcją spotkanie z spotkanie z seksuolożką Mają Kumor
Temat: „Wizerunek bez skazy".
Debiut prosto z konkursu głównego tegorocznego festiwalu w Cannes.
19-letnia Francuzka Liane marzy o wielkiej karierze i uznaniu. Żyjąc z matką i młodszą siostrą, uważnie przygląda się internetowym trendom i telewizyjnym reality show. Największe nadzieje wiąże z przesłuchaniami do programu Miracle Island. Czy dziewczyna w końcu wyrwie się z prowincjonalnego miasteczka?
Agathe Riedinger portretuje w "Dzikim diamencie" typ bohaterki, który rzadko spotykamy we współczesnym kinie francuskim. Długie paznokcie, mocny makijaż i skąpe stroje wyróżniają Liane na tle lokalnej społeczności, ale wywołują też dwuznaczne komentarze w sieci i uprzedmiatawiające spojrzenia mężczyzn. Reżyserka stroni od szybkich ocen i umoralniających tez, stawiając na realistyczne obserwacje i instagramerski styl odzwierciedlający gusta nastolatki.
Jednocześnie Riedinger pochyla się nad wszechobecnym seksizmem, nieosiągalnymi standardami piękna i fatalną międzypokoleniową komunikacją. Wyraźnie inspiruje się twórczością Andrei Arnold, ale szuka też własnego języka i nieoczywistego podejścia do realizmu. Zacięcie społeczne nie wyklucza u niej ciągłej zabawy formą i estetyką.
Temat: „Wizerunek bez skazy".
Debiut prosto z konkursu głównego tegorocznego festiwalu w Cannes.
19-letnia Francuzka Liane marzy o wielkiej karierze i uznaniu. Żyjąc z matką i młodszą siostrą, uważnie przygląda się internetowym trendom i telewizyjnym reality show. Największe nadzieje wiąże z przesłuchaniami do programu Miracle Island. Czy dziewczyna w końcu wyrwie się z prowincjonalnego miasteczka?
Agathe Riedinger portretuje w "Dzikim diamencie" typ bohaterki, który rzadko spotykamy we współczesnym kinie francuskim. Długie paznokcie, mocny makijaż i skąpe stroje wyróżniają Liane na tle lokalnej społeczności, ale wywołują też dwuznaczne komentarze w sieci i uprzedmiatawiające spojrzenia mężczyzn. Reżyserka stroni od szybkich ocen i umoralniających tez, stawiając na realistyczne obserwacje i instagramerski styl odzwierciedlający gusta nastolatki.
Jednocześnie Riedinger pochyla się nad wszechobecnym seksizmem, nieosiągalnymi standardami piękna i fatalną międzypokoleniową komunikacją. Wyraźnie inspiruje się twórczością Andrei Arnold, ale szuka też własnego języka i nieoczywistego podejścia do realizmu. Zacięcie społeczne nie wyklucza u niej ciągłej zabawy formą i estetyką.
Janosik Pod Gwiazdami: Emilia Perez
Wakacyjne spotkania w Janosiku Pod Gwiazdami, czyli nasze seanse w plenerze w pięknej scenerii naszego żywieckiego, zabytkowego Parku Habsburgów.
Zabierzcie kocyki, herbatę i dobry humor.
Bilety w cenie 15 zł. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych seans może zostać odwołany lub przesunięty na inny termin. Obserwujcie nas na facebooku.
Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd „Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldaña, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz).
Nowy film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Zabierzcie kocyki, herbatę i dobry humor.
Bilety w cenie 15 zł. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych seans może zostać odwołany lub przesunięty na inny termin. Obserwujcie nas na facebooku.
Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd „Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldaña, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz).
Nowy film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Janosik Szkrabom: Reksio wędrowiec, Deszczowe wakacje, Siódmy krasnoludek
Janosik Szkrabom to cykl adresowany dla najmłodszych, często debiutujących widzów. Gramy przy delikatnie włączonym świetle, ciszej i bez reklam. Za przyzwoitą cenę zaprosimy Was z pocieszkami na kultowe animacje ze Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, które z całą pewnością nie zawiodą treścią, a w dziecku pobudza ciekawość, a i jest szansa, że dzieci chętnie do kina wrócą. Do zobaczenia w Janosiku!
*** REKSIO WĘDROWIEC, reż. Józef Ćwiertnia, 1972
Reksio przez pomyłkę zostaje wywieziony daleko od domu. Piesek pokonuje wszelkie przeszkody i wraca do swego pana.
*** DESZCZOWE WAKACJE, Przygody Bolka i Lolka, reż. S. Dultz, 1972
Deszczowa pogoda zatrzymuje Bolka i Lolka w domu. Improwizują więc biwak w mieszkaniu i leżąc na gumowych materacach czytają książki.
*** SIÓDMY KRASNOLUDEK / Kuba i Śruba, reż. M. Burda, 2016
Zwykły ogrodowy krasnal inspiruje chłopców do wyprawy w krainę Śnieżki i siedmiu krasnoludków. Jak przystało na przygody Kuby i Śruby bajki mieszają się ze sobą. Baba Jaga prześladuje siedmiu krasnoludków, a Śnieżka jak przystało na współczesną dziewczynę bierze sprawy w swoje ręce. Czy chłopcy uwolnią siódmego krasnoludka? Czy Śruba zostawi brata i zamieszka z piękną Śnieżką?
*** REKSIO WĘDROWIEC, reż. Józef Ćwiertnia, 1972
Reksio przez pomyłkę zostaje wywieziony daleko od domu. Piesek pokonuje wszelkie przeszkody i wraca do swego pana.
*** DESZCZOWE WAKACJE, Przygody Bolka i Lolka, reż. S. Dultz, 1972
Deszczowa pogoda zatrzymuje Bolka i Lolka w domu. Improwizują więc biwak w mieszkaniu i leżąc na gumowych materacach czytają książki.
*** SIÓDMY KRASNOLUDEK / Kuba i Śruba, reż. M. Burda, 2016
Zwykły ogrodowy krasnal inspiruje chłopców do wyprawy w krainę Śnieżki i siedmiu krasnoludków. Jak przystało na przygody Kuby i Śruby bajki mieszają się ze sobą. Baba Jaga prześladuje siedmiu krasnoludków, a Śnieżka jak przystało na współczesną dziewczynę bierze sprawy w swoje ręce. Czy chłopcy uwolnią siódmego krasnoludka? Czy Śruba zostawi brata i zamieszka z piękną Śnieżką?
Kino Dostępne: Amelia
“Amelia”. Opowieść o potędze spraw nieistotnych.
Ciężko jest czegoś szukać, gdy nie wie się, co to jest... Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna. Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie - i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
“Amelia” Jean Pierre Jeuneta (“Delicatessen”, “Miasto zaginionych dzieci”) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
“Amelia” zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto,) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Ciężko jest czegoś szukać, gdy nie wie się, co to jest... Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna. Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie - i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
“Amelia” Jean Pierre Jeuneta (“Delicatessen”, “Miasto zaginionych dzieci”) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
“Amelia” zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto,) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Kino Dostępne: Błazny
Łukasz i Julka oraz Olo i Alicja, dwie zaprzyjaźnione pary, kończą właśnie studia aktorskie. Marzą o wielkich rolach i szybkiej drodze na szczyt. Gdy dowiadują się, że ich film dyplomowy będzie realizował znany reżyser Gajda, postanawiają wykorzystać szansę.
Z całego roku reżyser ma wybrać do głównych ról dwie osoby. Wśród studentów rozpoczyna się klasyczny „wyścig szczurów". Podczas improwizacji scen do filmu osnutych wokół tematu zazdrości, kłamstwa, manipulacji i zdrady, Łukasz zostaje sparowany z Olem, a Julka z Alicją. Młodzi aktorzy powoli zaczynają postrzegać swoich partnerów jako zagrożenie. Napięcia rosną, ujawniając ambicje, kompleksy i niezałatwione sprawy. Granica między fikcją a rzeczywistością zaciera się, a film dyplomowy staje się sceną zawiści i desperackiej rywalizacji. Czy przyjaźń przetrwa? Czy ważniejsza okaże się sława?
Film otrzymał nagrodę publiczności na festiwalu SOPOT FILM FESTIVAL.
Z całego roku reżyser ma wybrać do głównych ról dwie osoby. Wśród studentów rozpoczyna się klasyczny „wyścig szczurów". Podczas improwizacji scen do filmu osnutych wokół tematu zazdrości, kłamstwa, manipulacji i zdrady, Łukasz zostaje sparowany z Olem, a Julka z Alicją. Młodzi aktorzy powoli zaczynają postrzegać swoich partnerów jako zagrożenie. Napięcia rosną, ujawniając ambicje, kompleksy i niezałatwione sprawy. Granica między fikcją a rzeczywistością zaciera się, a film dyplomowy staje się sceną zawiści i desperackiej rywalizacji. Czy przyjaźń przetrwa? Czy ważniejsza okaże się sława?
Film otrzymał nagrodę publiczności na festiwalu SOPOT FILM FESTIVAL.
Kino Dostępne: Innego końca nie będzie
Po dłuższej nieobecności, Ola, najstarsza z trójki rodzeństwa, postanawia wrócić w rodzinne strony. Chociaż na pierwszy rzut oka wszystko wygląda znajomo, to w rzeczywistości życie jej bliskich ruszyło dalej. Mama ma nowego partnera, w garażu brakuje ulubionego samochodu taty, a rodzinny dom wkrótce ma zostać sprzedany. Relacje z bratem, siostrą i matką są dalekie od ideału. Ola wie, że to ostatni moment, aby pogodzić się z przeszłością i zacząć żyć na nowo. Pomogą w tym pełne ciepłych wspomnień rodzinne kasety video i zdjęcia znalezione na strychu.
Zwycięzca plebiscytu publiczności w kategorii „film fabularny” 40. Warszawskiego Festiwalu Filmowego.
Zwycięzca plebiscytu publiczności w kategorii „film fabularny” 40. Warszawskiego Festiwalu Filmowego.
Kino Dostępne: Utrata równowagi
Mimo że Maja poświęciła aktorstwu całe swoje życie, nie wierzy w siebie i swoje możliwości. Uważa, że jest w tej większości studentów, którzy nie znajdą pracy po szkole teatralnej. Dlatego chce rzucić szkołę i aplikować na marketing oraz zarządzanie. Wszystko zmienia się, gdy na jej drodze staje znany reżyser. Charyzmatyczny mężczyzna ma przygotować ze studentami przedstawienie dyplomowe. Dając Mai główną rolę w sztuce „Lady Makbet” zaskakuje wszystkich ale też przywraca dziewczynie nie tylko miłość do aktorstwa, ale i wiarę w siebie. Jednak z czasem Maja boleśnie się przekonuje, że charyzmatyczny reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami, ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Wkrótce okaże się, że to nie przedstawienie dyplomowe będzie głównym celem Mai, ale zdemaskowanie prawdziwej natury reżysera.
Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa jak i reżyserów pracujących w teatrach.
· Nagrody zdobyte na 49. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:
Najlepszy debiut reżyserski lub drugi film - wyróżnienie Korek Bojanowski, wyróżnienie dla Nel Kaczmarek
· Don Kichot - Nagroda Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych Korek Bojanowski,
· Nagroda im. Janusza “Kuby” Morgensterna PERSPEKTYWA za rok 2024
· Nagroda Ministry Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Film za rok 2024.
Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów aktorstwa jak i reżyserów pracujących w teatrach.
· Nagrody zdobyte na 49. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:
Najlepszy debiut reżyserski lub drugi film - wyróżnienie Korek Bojanowski, wyróżnienie dla Nel Kaczmarek
· Don Kichot - Nagroda Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych Korek Bojanowski,
· Nagroda im. Janusza “Kuby” Morgensterna PERSPEKTYWA za rok 2024
· Nagroda Ministry Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Film za rok 2024.
Klub Filmowy Urania: Brzydka siostra
Klub Filmowy Urania zaprasza na pełną brawurowej odwagi reinterpretację klasycznej baśni braci Grimm o Kopciuszku.
„Brzydka siostra” to historia Elwiry, która żyje w cieniu swojej bajecznie pięknej przyrodniej siostry. W świecie, gdzie uroda to waluta, a królewski bal przypomina bezwzględne igrzyska, Elwira postanawia za wszelką cenę poślubić księcia. Największą przeszkodą, aby podbić serce wymarzonego mężczyzny i rozpocząć nowe lepsze życie, jest Kopciuszek.
„Brzydka siostra” to kino gatunkowe najwyższej jakości idealnie wpisujące się w popularną ostatnimi czasy, za sprawą „Titane” czy „Substancji”, poetykę, ale czerpie też inspiracje z kina Davida Cronenberga. Reżyserka Emilie Blichfeldt, posługując się formułą kina kostiumowego, opowiada o bardzo aktualnych problemach – dyktacie piękna, niezdrowych wzorcach czy tym, jak zmienia się ciało.
Film, który okazał się przebojem Sundance Film Festival i Berlinale, częściowo kręcony był w Polsce, a w drugoplanowych rolach podziwiać możemy Katarzynę Herman i Agnieszkę Żulewską.
„Brzydka siostra” to historia Elwiry, która żyje w cieniu swojej bajecznie pięknej przyrodniej siostry. W świecie, gdzie uroda to waluta, a królewski bal przypomina bezwzględne igrzyska, Elwira postanawia za wszelką cenę poślubić księcia. Największą przeszkodą, aby podbić serce wymarzonego mężczyzny i rozpocząć nowe lepsze życie, jest Kopciuszek.
„Brzydka siostra” to kino gatunkowe najwyższej jakości idealnie wpisujące się w popularną ostatnimi czasy, za sprawą „Titane” czy „Substancji”, poetykę, ale czerpie też inspiracje z kina Davida Cronenberga. Reżyserka Emilie Blichfeldt, posługując się formułą kina kostiumowego, opowiada o bardzo aktualnych problemach – dyktacie piękna, niezdrowych wzorcach czy tym, jak zmienia się ciało.
Film, który okazał się przebojem Sundance Film Festival i Berlinale, częściowo kręcony był w Polsce, a w drugoplanowych rolach podziwiać możemy Katarzynę Herman i Agnieszkę Żulewską.
Klub Filmowy Urania: Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Klub Filmowy Urania zaprasza na film Paolo Genovese, twórcy wielkiego hitu „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, o międzyludzkich relacjach oraz o tym, co w nas siedzi.
Co kryje się w naszych myślach? Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, romantyczna, namiętna, racjonalna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok?
Bohaterami filmu są Piero i Lara. Ich pierwsza ranka wywołuje u obojga zrozumiały stres. Oboje chcieliby pokazać się z jak najlepszej strony i uniknąć wpadek, o które w zdenerwowaniu nie trudno, ale też i poznać myśli i wyczuć pragnienia drugiej osoby.
Genovese, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów, ukazuje ich lęki, niepewności i potrzeby. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Film Paola Genovese, zrealizowany jest według jego pomysłu i scenariusza. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo oraz Claudio Santamaria.
Co kryje się w naszych myślach? Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, romantyczna, namiętna, racjonalna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok?
Bohaterami filmu są Piero i Lara. Ich pierwsza ranka wywołuje u obojga zrozumiały stres. Oboje chcieliby pokazać się z jak najlepszej strony i uniknąć wpadek, o które w zdenerwowaniu nie trudno, ale też i poznać myśli i wyczuć pragnienia drugiej osoby.
Genovese, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów, ukazuje ich lęki, niepewności i potrzeby. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Film Paola Genovese, zrealizowany jest według jego pomysłu i scenariusza. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo oraz Claudio Santamaria.
Klub Filmowy Urania: Stan wyjątkowy
Złośliwie o mediach, czule o miłości, zabawnie o wszystkim – tak potrafi tylko Jan Hřebejk! „Stan wyjątkowy” to nowy film czeskiego mistrza komedii, twórcy takich klasyków gatunku jak „Na złamanie karku” (2004) czy „Piękność w opałach” (2006).
Tym razem reżyser podejmuje bardzo aktualny temat, jakim jest szerząca się dezinformacja czy fake newsy. To ostra satyra na media, które manipulując przekazem, czasami celowo wprowadzają społeczeństwo w błąd. Jednocześnie reżyser podejmuje temat związku dwojga ludzi – niełatwego, gdy ścierają się dwie bardzo ambitne i silne osobowości.
Karel Beran (Ondřej Vetchý) to doświadczony radiowiec, który pracuje jako korespondent zagraniczny w fikcyjnym państwie arabskim o nazwie Kambur, gdzie mają odbyć się wybory decydujące o przyszłości kraju. Pomimo że sytuacja na miejscu robi się coraz bardziej napięta, mężczyzna, kiedy docierają do niego pogłoski o niewierności jego partnerki, wraca do Pragi.
W tym czasie w Kamburze wybucha rewolucja, a skołowany bohater decyduje się na oszustwo, udając, że wciąż jest na miejscu. Rozdarty pomiędzy problemami osobistymi a dziennikarską etyką Karel przygotowuje fikcyjne reportaże z miejsca zdarzeń. Symuluje odgłosy zamieszek arabskiej rewolucji przy użyciu sprzętów kuchennych w swoim mieszkaniu na Vinohradach. Co więcej, regularnie na antenie radia przedstawia najnowsze informacje z bliskowschodniego kraju.
Rodzi się pytanie – czy fakt, że to wszystko jest zmyślone, ma jakiekolwiek znaczenie w chwili, gdy słuchalność rośnie w zawrotnym tempie?
Tym razem reżyser podejmuje bardzo aktualny temat, jakim jest szerząca się dezinformacja czy fake newsy. To ostra satyra na media, które manipulując przekazem, czasami celowo wprowadzają społeczeństwo w błąd. Jednocześnie reżyser podejmuje temat związku dwojga ludzi – niełatwego, gdy ścierają się dwie bardzo ambitne i silne osobowości.
Karel Beran (Ondřej Vetchý) to doświadczony radiowiec, który pracuje jako korespondent zagraniczny w fikcyjnym państwie arabskim o nazwie Kambur, gdzie mają odbyć się wybory decydujące o przyszłości kraju. Pomimo że sytuacja na miejscu robi się coraz bardziej napięta, mężczyzna, kiedy docierają do niego pogłoski o niewierności jego partnerki, wraca do Pragi.
W tym czasie w Kamburze wybucha rewolucja, a skołowany bohater decyduje się na oszustwo, udając, że wciąż jest na miejscu. Rozdarty pomiędzy problemami osobistymi a dziennikarską etyką Karel przygotowuje fikcyjne reportaże z miejsca zdarzeń. Symuluje odgłosy zamieszek arabskiej rewolucji przy użyciu sprzętów kuchennych w swoim mieszkaniu na Vinohradach. Co więcej, regularnie na antenie radia przedstawia najnowsze informacje z bliskowschodniego kraju.
Rodzi się pytanie – czy fakt, że to wszystko jest zmyślone, ma jakiekolwiek znaczenie w chwili, gdy słuchalność rośnie w zawrotnym tempie?
Klub Filmowy Urania: Ukryty motyw
Klub Filmowy Urania zaprasza na nowy film twórcy pamiętnych „Winnych”. To wciągający, mroczny thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej minuty. Gęsta od emocji opowieść o pragnieniu zemsty silniejszym niż sprawiedliwość, rewelacyjnie poprowadzona przez reżysera, Gustava Möllera. Główną bohaterkę – kobietę pod presją, w sercu męskiego świata – przejmująco gra Sidse Babett Knudsen, gwiazda duńskiego kina znana m.in. z „Club Zero” i seriali „Rząd” oraz „Westworld”.
Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie.
Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji?
Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie.
Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji?
Naga broń
„Naga Broń 2025” to reboot kultowej serii komediowej, który wprowadza nowego bohatera – Frank Drebina Jr., syna legendarnego, niezdarnego detektywa granego niegdyś przez Lesliego Nielsena. W tej roli występuje Liam Neeson, który zaskakująco dobrze odnajduje się w absurdalnym, slapstickowym klimacie oryginału, dodając jednak własny, nieco bardziej „twardzielski” sznyt.
Film zachowuje formułę parodii policyjnych procedurówek i filmów akcji, ale w pełni korzysta z nowoczesnych realiów i technologii – zarówno w narracji, jak i w efektach. Akcja toczy się wokół Drebina Jr., który próbuje udowodnić, że jest godny nazwiska ojca, choć jego metody często graniczą z totalną katastrofą. Humor reebotu jest balansowany między slapstickiem a odniesieniami do współczesnych popkulturowych tematów. Nie brakuje też klasycznych odniesień – pojawia się chociażby nawiązanie do Nordberga, którego w oryginale grał O.J. Simpson.
Film zachowuje formułę parodii policyjnych procedurówek i filmów akcji, ale w pełni korzysta z nowoczesnych realiów i technologii – zarówno w narracji, jak i w efektach. Akcja toczy się wokół Drebina Jr., który próbuje udowodnić, że jest godny nazwiska ojca, choć jego metody często graniczą z totalną katastrofą. Humor reebotu jest balansowany między slapstickiem a odniesieniami do współczesnych popkulturowych tematów. Nie brakuje też klasycznych odniesień – pojawia się chociażby nawiązanie do Nordberga, którego w oryginale grał O.J. Simpson.
Niedziela z Dokumentem: Przechwycone + prelekcja dr. Rafała Cekiery
Usłysz to, czego nie widać. O czym mówią rosyjscy żołnierze, kiedy dzwonią z frontu do swoich rodzin? „Przechwycone” to psychologiczny thriller, którego groza kryje się poza obrazem.
Najgłośniejszy ukraiński dokument roku, który trzeba zobaczyć w kinie. Nagrodzony m.in. na Berlinale, Krakowskim Festiwalu Filmowym i WATCH DOCS. Mimo że nie pada w nim ani jeden strzał, nie widać rannych, czołgów ani eksplozji, jego twórcom udało się dotrzeć do istoty tego konfliktu. Długie perfekcyjnie kadrowane ujęcia pokazują księżycowe krajobrazy i wybebeszone wnętrza mieszkań, do których dotarł w 2022 roku „Ruski Mir”. Absurd i bestialstwo wojny odsłaniają sami okupanci: warstwę dźwiękową tworzą wyłącznie przechwycone przez ukraiński wywiad rozmowy rosyjskich żołnierzy, relacjonujących rodzinom swoje wojenne przeżycia. Odważny filmowy eksperyment, w którym dźwięk i obraz wzajemnie wzmacniają swój przekaz, bezlitośnie ujawnia stan rosyjskiego społeczeństwa przeżartego toksyczną propagandą. Takiego filmu o wojnie w Ukrainie jeszcze nie było.
Najgłośniejszy ukraiński dokument roku, który trzeba zobaczyć w kinie. Nagrodzony m.in. na Berlinale, Krakowskim Festiwalu Filmowym i WATCH DOCS. Mimo że nie pada w nim ani jeden strzał, nie widać rannych, czołgów ani eksplozji, jego twórcom udało się dotrzeć do istoty tego konfliktu. Długie perfekcyjnie kadrowane ujęcia pokazują księżycowe krajobrazy i wybebeszone wnętrza mieszkań, do których dotarł w 2022 roku „Ruski Mir”. Absurd i bestialstwo wojny odsłaniają sami okupanci: warstwę dźwiękową tworzą wyłącznie przechwycone przez ukraiński wywiad rozmowy rosyjskich żołnierzy, relacjonujących rodzinom swoje wojenne przeżycia. Odważny filmowy eksperyment, w którym dźwięk i obraz wzajemnie wzmacniają swój przekaz, bezlitośnie ujawnia stan rosyjskiego społeczeństwa przeżartego toksyczną propagandą. Takiego filmu o wojnie w Ukrainie jeszcze nie było.
O psie, który jeździł koleją 2
Dwa razy więcej psów, dwa razy więcej przygód i dwa razy więcej emocji! Oto w ekspresowym tempie zbliża się kolejny film o owczarku szwajcarskim imieniem Lampo, jego ukochanej ludzkiej rodzince oraz nieco zwariowanym dyrektorze stacji, który zrobi wszystko, aby wprowadzić jeszcze większe zamieszanie. W najnowszej odsłonie przygód ulubionego czworonoga polskich widzów tytułowy bohater zniknie w tajemniczych okolicznościach, a jego bliscy wspólnie z nowym psem ruszą na poszukiwania przyjaciela… ale bez obaw, wszystko skończy się wielką, pomerdaną przygodą z happy endem! Bohaterów czeka również ważna lekcja na temat adopcji zwierzaków. W rolach głównych znani z poprzedniego filmu: Mateusz Damięcki, Monika Pikuła, Adam Woronowicz oraz Liliana Zajbert jako Zuzia i Maksymilian Zieliński jako Antek.
Smerfy. Wielki film
Ukochani, niebiescy bohaterowie powracają do kin. Kiedy Papa Smerf zostaje w tajemniczy sposób porwany przez Razamela i Gargamela, Smerfetka poprowadzi misję Smerfów do prawdziwego świata, aby go uratować. Z pomocą nowych przyjaciół Smerfy odkryją co jest ich przeznaczeniem.
Stan wyjątkowy
Złośliwie o mediach, czule o miłości, zabawnie o wszystkim – tak potrafi tylko Jan Hřebejk! „Stan wyjątkowy” to nowy film czeskiego mistrza komedii, twórcy takich klasyków gatunku jak „Na złamanie karku” (2004) czy „Piękność w opałach” (2006).
Tym razem reżyser podejmuje bardzo aktualny temat, jakim jest szerząca się dezinformacja czy fake newsy. To ostra satyra na media, które manipulując przekazem, czasami celowo wprowadzają społeczeństwo w błąd. Jednocześnie reżyser podejmuje temat związku dwojga ludzi – niełatwego, gdy ścierają się dwie bardzo ambitne i silne osobowości.
Karel Beran (Ondřej Vetchý) to doświadczony radiowiec, który pracuje jako korespondent zagraniczny w fikcyjnym państwie arabskim o nazwie Kambur, gdzie mają odbyć się wybory decydujące o przyszłości kraju. Pomimo że sytuacja na miejscu robi się coraz bardziej napięta, mężczyzna, kiedy docierają do niego pogłoski o niewierności jego partnerki, wraca do Pragi.
W tym czasie w Kamburze wybucha rewolucja, a skołowany bohater decyduje się na oszustwo, udając, że wciąż jest na miejscu. Rozdarty pomiędzy problemami osobistymi a dziennikarską etyką Karel przygotowuje fikcyjne reportaże z miejsca zdarzeń. Symuluje odgłosy zamieszek arabskiej rewolucji przy użyciu sprzętów kuchennych w swoim mieszkaniu na Vinohradach. Co więcej, regularnie na antenie radia przedstawia najnowsze informacje z bliskowschodniego kraju.
Rodzi się pytanie – czy fakt, że to wszystko jest zmyślone, ma jakiekolwiek znaczenie w chwili, gdy słuchalność rośnie w zawrotnym tempie?
Tym razem reżyser podejmuje bardzo aktualny temat, jakim jest szerząca się dezinformacja czy fake newsy. To ostra satyra na media, które manipulując przekazem, czasami celowo wprowadzają społeczeństwo w błąd. Jednocześnie reżyser podejmuje temat związku dwojga ludzi – niełatwego, gdy ścierają się dwie bardzo ambitne i silne osobowości.
Karel Beran (Ondřej Vetchý) to doświadczony radiowiec, który pracuje jako korespondent zagraniczny w fikcyjnym państwie arabskim o nazwie Kambur, gdzie mają odbyć się wybory decydujące o przyszłości kraju. Pomimo że sytuacja na miejscu robi się coraz bardziej napięta, mężczyzna, kiedy docierają do niego pogłoski o niewierności jego partnerki, wraca do Pragi.
W tym czasie w Kamburze wybucha rewolucja, a skołowany bohater decyduje się na oszustwo, udając, że wciąż jest na miejscu. Rozdarty pomiędzy problemami osobistymi a dziennikarską etyką Karel przygotowuje fikcyjne reportaże z miejsca zdarzeń. Symuluje odgłosy zamieszek arabskiej rewolucji przy użyciu sprzętów kuchennych w swoim mieszkaniu na Vinohradach. Co więcej, regularnie na antenie radia przedstawia najnowsze informacje z bliskowschodniego kraju.
Rodzi się pytanie – czy fakt, że to wszystko jest zmyślone, ma jakiekolwiek znaczenie w chwili, gdy słuchalność rośnie w zawrotnym tempie?
Superman 2D [dubbing]
Superman, pierwszy wielkoekranowy pełnometrażowy film fabularny DC Studios, ukaże się w kinach na całym świecie tego lata za pośrednictwem Warner Bros. Pictures. W charakterystyczny dla siebie sposób James Gunn zaprezentuje tego znanego superbohatera w stworzonym na nowo uniwersum DC. Będzie to mieszanka zapierającej dech w piersiach akcji, humoru i wzruszeń. Superman Gunna kieruje się współczuciem i głęboko zakorzenioną wiarą w dobro ludzkości.Producentami filmu są prezesi DC Studios, Peter Safran i Gunn. Gunn reżyseruje widowisko na podstawie własnego scenariusza, wykorzystując postaci wydawnictwa DC. Twórcami postaci Supermana są Jerry Siegel i Joe Shuster.W filmie grają David Corenswet (Twisters, Hollywood) w podwójnej roli Supermana/Clarka Kenta, Rachel Brosnahan (Wspaniała pani Maisel) jako Lois Lane oraz Nicholas Hoult (cykl X-Men, Juror #2) w roli Lexa Luthora. W pozostałych rolach występują Edi Gathegi (For All Mankind), Anthony Carrigan (Barry, Gotham), Nathan Fillion (cykl Strażnicy Galaktyki, Legion samobójców: The Suicide Squad), Isabela Merced (Obcy: Romulus), Skyler Gisondo (Licorice Pizza, Szkoła melanżu), Sara Sampaio (At Midnight), María Gabriela de Faría (The Moodys), Wendell Pierce (Selma, Jack Ryan), Alan Tudyk (Andor), Pruitt Taylor Vince (Nie otwieraj oczu) i Neva Howell (Wyspa chciwości).
Superman 2D [napisy]
Superman, pierwszy wielkoekranowy pełnometrażowy film fabularny DC Studios, ukaże się w kinach na całym świecie tego lata za pośrednictwem Warner Bros. Pictures. W charakterystyczny dla siebie sposób James Gunn zaprezentuje tego znanego superbohatera w stworzonym na nowo uniwersum DC. Będzie to mieszanka zapierającej dech w piersiach akcji, humoru i wzruszeń. Superman Gunna kieruje się współczuciem i głęboko zakorzenioną wiarą w dobro ludzkości.Producentami filmu są prezesi DC Studios, Peter Safran i Gunn. Gunn reżyseruje widowisko na podstawie własnego scenariusza, wykorzystując postaci wydawnictwa DC. Twórcami postaci Supermana są Jerry Siegel i Joe Shuster.W filmie grają David Corenswet (Twisters, Hollywood) w podwójnej roli Supermana/Clarka Kenta, Rachel Brosnahan (Wspaniała pani Maisel) jako Lois Lane oraz Nicholas Hoult (cykl X-Men, Juror #2) w roli Lexa Luthora. W pozostałych rolach występują Edi Gathegi (For All Mankind), Anthony Carrigan (Barry, Gotham), Nathan Fillion (cykl Strażnicy Galaktyki, Legion samobójców: The Suicide Squad), Isabela Merced (Obcy: Romulus), Skyler Gisondo (Licorice Pizza, Szkoła melanżu), Sara Sampaio (At Midnight), María Gabriela de Faría (The Moodys), Wendell Pierce (Selma, Jack Ryan), Alan Tudyk (Andor), Pruitt Taylor Vince (Nie otwieraj oczu) i Neva Howell (Wyspa chciwości).
Sztuka na Ekranie: André Rieu. Przetańczyć całą noc!
Wkrocz do kina tanecznym krokiem na najnowszy koncert maestra André Rieu! Poczuj się jak w rozświetloną tysiącami gwiazd letnią noc, pełną muzyki, miłości i wzruszeń! Wiruj w rytm ponadczasowych walców wielkiego Johanna Straussa, którego 200. urodziny obchodzimy w tym roku. Baw się na całego podczas jeszcze większego, jeszcze piękniejszego i jeszcze bardziej urzekającego nowego show André Rieu z Maastricht pod tytułem „Przetańczyć całą noc!”. Retransmisję koncertu poprowadzi Maja Jasińska, polska flecistka w Orkiestrze Johanna Straussa.
Od wielu lat każdego lipcowego dnia w czarującym i tętniącym życiem sercu Maastricht robi się tłoczniej niż zwykle. W miłej i serdecznej atmosferze ludzie przybywają tu z każdego zakątka świata. Oczekują na wieczorne wydarzenie, które na zawsze odmieni ich życie. Czekają, by doświadczyć, jak za sprawą słynnego skrzypka André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa plac Vrijthof przemienia się w największą salę balową świata, a oni sami zaczną szczęśliwie bawić się do samego rana. Jeden z tych cudownych wieczorów – już tradycyjnie od wielu lat – będzie retransmitowany do kin na całym świecie.
Najnowszy koncert „Przetańczyć całą noc!” uświetnią znakomici goście Twojego ukochanego króla walca, z rozwijającą swoją niezwykłą karierę Emmą Kok na czele. Wielka miłość André Rieu do polskiej publiczności zaowocowała po raz kolejny wyjątkową gratką dla wszystkich widzów znad Wisły: gospodynią i prowadzącą show maestra znów będzie Maja Jasińska, flecistka z jego Orkiestry Johanna Straussa.
Tegoroczny kinowy koncert będzie ze wszech miar niepowtarzalny, bowiem w 2025 roku przypada 200. rocznica urodzin Johanna Straussa – patrona wspaniałej orkiestry André Rieu i osobistego idola samego maestra. W takich okolicznościach Straussowski walc „Nad pięknym modrym Dunajem” wybrzmi jeszcze donioślej i piękniej. Poza tym najsłynniejszym walcem świata posłuchasz również innych klasycznych melodii, a także premierowych wykonań szlagierów muzyki pop oraz filmowej.
Daj się porwać do tańca najbardziej romantycznemu kinowemu wydarzeniu roku! Zabierz do kina drugą połowę, rodzinę, przyjaciół oraz znajomych! Obejmij najbliższe Ci osoby w tali i w rytm muzyki André Rieu przetańczcie całą noc!
Od wielu lat każdego lipcowego dnia w czarującym i tętniącym życiem sercu Maastricht robi się tłoczniej niż zwykle. W miłej i serdecznej atmosferze ludzie przybywają tu z każdego zakątka świata. Oczekują na wieczorne wydarzenie, które na zawsze odmieni ich życie. Czekają, by doświadczyć, jak za sprawą słynnego skrzypka André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa plac Vrijthof przemienia się w największą salę balową świata, a oni sami zaczną szczęśliwie bawić się do samego rana. Jeden z tych cudownych wieczorów – już tradycyjnie od wielu lat – będzie retransmitowany do kin na całym świecie.
Najnowszy koncert „Przetańczyć całą noc!” uświetnią znakomici goście Twojego ukochanego króla walca, z rozwijającą swoją niezwykłą karierę Emmą Kok na czele. Wielka miłość André Rieu do polskiej publiczności zaowocowała po raz kolejny wyjątkową gratką dla wszystkich widzów znad Wisły: gospodynią i prowadzącą show maestra znów będzie Maja Jasińska, flecistka z jego Orkiestry Johanna Straussa.
Tegoroczny kinowy koncert będzie ze wszech miar niepowtarzalny, bowiem w 2025 roku przypada 200. rocznica urodzin Johanna Straussa – patrona wspaniałej orkiestry André Rieu i osobistego idola samego maestra. W takich okolicznościach Straussowski walc „Nad pięknym modrym Dunajem” wybrzmi jeszcze donioślej i piękniej. Poza tym najsłynniejszym walcem świata posłuchasz również innych klasycznych melodii, a także premierowych wykonań szlagierów muzyki pop oraz filmowej.
Daj się porwać do tańca najbardziej romantycznemu kinowemu wydarzeniu roku! Zabierz do kina drugą połowę, rodzinę, przyjaciół oraz znajomych! Obejmij najbliższe Ci osoby w tali i w rytm muzyki André Rieu przetańczcie całą noc!
Ukryty motyw
Nowy film twórcy pamiętnych „Winnych”. To wciągający, mroczny thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej minuty. Gęsta od emocji opowieść o pragnieniu zemsty silniejszym niż sprawiedliwość, rewelacyjnie poprowadzona przez reżysera, Gustava Möllera. Główną bohaterkę – kobietę pod presją, w sercu męskiego świata – przejmująco gra Sidse Babett Knudsen, gwiazda duńskiego kina znana m.in. z „Club Zero” i seriali „Rząd” oraz „Westworld”.
Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie.
Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji?
Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie.
Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji?
Vinci 2
"Vinci 2" jest bezpośrednią kontynuacją kultowej komedii kryminalnej "Vinci" (2004). Akcja rozpoczyna się w 2024 roku. Cuma (Robert Więckiewicz) - ex złodziej sztuki - spędza emeryturę na andaluzyjskim wybrzeżu. Odwiedza go stary znajomy, paser Chudy (Mirosław Haniszewski), były współpracownik Grubego, proponując kolejny skok w Polsce.
Wspomnienie Davida Lyncha: Człowiek słoń
Druga połowa XIX wieku w wiktoriańskiej Anglii. Genialny młody chirurg, Frederick Treves (Anthony Hopkins), spotyka mężczyznę o nietypowej deformacji ciała, który z powodu swojego wyglądu skazany jest na poniżające życie cyrkowego dziwoląga. Jest nim cierpiący na rzadką genetyczną chorobę John Merrick (John Hurt), znany jarmarcznej publiczności w całym kraju jako „Człowiek Słoń”. Doktor Treves, który jako pierwszy potraktował go jako normalnego człowieka, walczy o uwolnienie Merricka od nędzy jego środowiska i zapewnienie mu godnego życia.
To zaledwie drugi pełnometrażowy film Lyncha, pod względem języka filmowego nawiązujący do niemieckiego ekspresjonizmu. „Człowiek Słoń” to empatyczna opowieść o człowieczeństwie, (braku) tolerancji i poczuciu nieprzystawalności. To historia o tym, jak ogromne znaczenie mają akceptacja, empatia i życzliwość wobec drugiego człowieka. Motyw odrzucenia i potrzeby przynależności czyni ten film poruszającym także z dzisiejszej perspektywy, szczególnie w kontekście społecznych debat o akceptacji inności i wykluczeniu.
W 2025 roku mija 45 lat od powstania filmu, o którym Adam Garbicz w swoim legendarnym przewodniku „Kino, wehikuł magiczny” pisał: W budowaniu onirycznego klimatu, wydobywaniu kulturowych lęków, kontrastowaniu fizyczności i ducha, brzydoty i piękna (...) – David Lynch jest sobą, w zalążku już tym największym władcą wyobraźni filmowej, jakim zostanie z końcem wieku.
Film zdobył 8 nominacji do Oscara – w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera i najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Johna Hurta, a także 4 nominacje do Złotych Globów, 3 nagrody BAFTA oraz Cezara dla najlepszego filmu zagranicznego.
Film jest dostępny w odrestaurowanej wersji 4K.
To zaledwie drugi pełnometrażowy film Lyncha, pod względem języka filmowego nawiązujący do niemieckiego ekspresjonizmu. „Człowiek Słoń” to empatyczna opowieść o człowieczeństwie, (braku) tolerancji i poczuciu nieprzystawalności. To historia o tym, jak ogromne znaczenie mają akceptacja, empatia i życzliwość wobec drugiego człowieka. Motyw odrzucenia i potrzeby przynależności czyni ten film poruszającym także z dzisiejszej perspektywy, szczególnie w kontekście społecznych debat o akceptacji inności i wykluczeniu.
W 2025 roku mija 45 lat od powstania filmu, o którym Adam Garbicz w swoim legendarnym przewodniku „Kino, wehikuł magiczny” pisał: W budowaniu onirycznego klimatu, wydobywaniu kulturowych lęków, kontrastowaniu fizyczności i ducha, brzydoty i piękna (...) – David Lynch jest sobą, w zalążku już tym największym władcą wyobraźni filmowej, jakim zostanie z końcem wieku.
Film zdobył 8 nominacji do Oscara – w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera i najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Johna Hurta, a także 4 nominacje do Złotych Globów, 3 nagrody BAFTA oraz Cezara dla najlepszego filmu zagranicznego.
Film jest dostępny w odrestaurowanej wersji 4K.
Wspomnienie Davida Lyncha: Głowa do wycierania
Legendarny debiut Davida Lyncha w odnowionej kopii 4K: lęk i obrzydzenie jeszcze nigdy nie były tak prawdziwe!
Przepełniony surrealistyczną symboliką i godnymi Davida Cronenberga mutacjami ciała, tworzonymi za pomocą praktycznych efektów specjalnych, film przedstawia przerażający portret lęku przed dorosłością i ojcostwem. Oto dzieło, które zainspirowało „Lśnienie”, „Pi” i twórczość legendarnego H.R. Gigera!
Harry Spencer (magnetyczny Jack Nance) to drukarz na urlopie, zamieszkujący przerażające i zniszczone, surrealistyczne amerykańskie miasto. Podczas niepokojącej kolacji zapoznawczej z rodzicami swojej ukochanej, Mary X (Charlotte Stewart), dowiaduje się, że wybranka urodziła jego zdeformowane dziecko. Po długim czasie związku na odległość muszą się natychmiast pobrać i stworzyć rodzinę. Szybko okazuje się jednak, że macierzyństwo przerasta Mary, która opuszcza Harry’ego. Pozostawiony samotnie w nowej roli, Harry osuwa się w coraz bardziej surrealistyczne wizje z elementami musicalowymi.
Oniryczny język narracji, mnogość niewytłumaczonych znaków i wymykający się poznaniu mroczny spirytualizm sprawiają, że „Głowa do wycierania” jest najbardziej tajemniczym i otwartym na interpretacje obrazem Lyncha. Sam reżyser nazwał go „snem o mroku i niepokoju”. Choć początkowo krytycy i publiczność odrzucili film, nazywając go wręcz „powodującym wymioty bezguściem”, z czasem dzieło zyskało status kultowy. Obecnie „Głowa do wycierania” regularnie pojawia się na listach najlepszych filmów lat siedemdziesiątych i uchodzi za jedno z najważniejszych osiągnięć filmowego surrealizmu.
W 2004 roku film trafił do zbiorów słynnej amerykańskiej Biblioteki Kongresu* („The Library of Congress”) jako jedno z dzieł „kulturowo, historycznie lub artystycznie istotnych”, zaś w plebiscycie prestiżowego Online Film Critics Society z 2010 roku został uznany za drugi najlepszy debiut w historii kina — tuż za „Obywatelem Kane’em” Orsona Wellesa.
Przepełniony surrealistyczną symboliką i godnymi Davida Cronenberga mutacjami ciała, tworzonymi za pomocą praktycznych efektów specjalnych, film przedstawia przerażający portret lęku przed dorosłością i ojcostwem. Oto dzieło, które zainspirowało „Lśnienie”, „Pi” i twórczość legendarnego H.R. Gigera!
Harry Spencer (magnetyczny Jack Nance) to drukarz na urlopie, zamieszkujący przerażające i zniszczone, surrealistyczne amerykańskie miasto. Podczas niepokojącej kolacji zapoznawczej z rodzicami swojej ukochanej, Mary X (Charlotte Stewart), dowiaduje się, że wybranka urodziła jego zdeformowane dziecko. Po długim czasie związku na odległość muszą się natychmiast pobrać i stworzyć rodzinę. Szybko okazuje się jednak, że macierzyństwo przerasta Mary, która opuszcza Harry’ego. Pozostawiony samotnie w nowej roli, Harry osuwa się w coraz bardziej surrealistyczne wizje z elementami musicalowymi.
Oniryczny język narracji, mnogość niewytłumaczonych znaków i wymykający się poznaniu mroczny spirytualizm sprawiają, że „Głowa do wycierania” jest najbardziej tajemniczym i otwartym na interpretacje obrazem Lyncha. Sam reżyser nazwał go „snem o mroku i niepokoju”. Choć początkowo krytycy i publiczność odrzucili film, nazywając go wręcz „powodującym wymioty bezguściem”, z czasem dzieło zyskało status kultowy. Obecnie „Głowa do wycierania” regularnie pojawia się na listach najlepszych filmów lat siedemdziesiątych i uchodzi za jedno z najważniejszych osiągnięć filmowego surrealizmu.
W 2004 roku film trafił do zbiorów słynnej amerykańskiej Biblioteki Kongresu* („The Library of Congress”) jako jedno z dzieł „kulturowo, historycznie lub artystycznie istotnych”, zaś w plebiscycie prestiżowego Online Film Critics Society z 2010 roku został uznany za drugi najlepszy debiut w historii kina — tuż za „Obywatelem Kane’em” Orsona Wellesa.
Wspomnienie Davida Lyncha: Inland Empire
„Inland Empire” ostatni pełnometrażowy film Davida Lyncha wraca do kin 4 lipca.
„Inland Empire” to ostatni pełnometrażowy film Davida Lyncha i zarazem jedyny stworzony w Polsce z udziałem polskich twórców. Na ekranie, obok hollywodzkich gwiazd, takich jak Laura Dern czy Jeremy Irons, zobaczymy m.in. Karolinę Gruszkę i Krzysztofa Majchrzaka.
„Inland Empire” to historia aktorki Nikki Grace (Laura Dern), która po przyjęciu roli w nowym filmie zaczyna tracić poczucie rzeczywistości. Film łączy elementy thrillera psychologicznego i eksperymentu formalnego, budując atmosferę niepokoju i tajemnicy charakterystyczną dla twórczości Lyncha.
Powstanie „Inland Empire” wiąże się bezpośrednio z wizytą Davida Lyncha na festiwalu Camerimage w Łodzi w 2003 roku. Reżyser zrealizował wówczas krótkometrażową etiudę „The Green Room in Łódź”, która stała się punktem wyjścia dla jego późniejszego pełnometrażowego filmu.
Zdjęcia do „Inland Empire” powstawały m.in. w Łodzi i Warszawie. W projekcie wzięli udział polscy twórcy – na ekranie pojawiają się Karolina Gruszka i Krzysztof Majchrzak, a w ścieżce dźwiękowej wykorzystano kompozycje Krzysztofa Pendereckiego.
Polska część zdjęć wniosła do filmu unikalny klimat. Surowe miejskie przestrzenie Łodzi i Warszawy znakomicie wpisały się w surrealistyczną estetykę Lyncha. Reżyser pracował intuicyjnie, często bez scenariusza, eksperymentując z obrazem i formą. Właśnie w Polsce powstały jedne z najbardziej niepokojących i hipnotycznych scen „Inland Empire”.
Tuż po premierze w 2006 roku film spotkał się z mieszanym odbiorem, ale zyskał uznanie wśród krytyków i widzów na przestrzeni ostatnich lat. Michał Oleszczyk, krytyk filmowy i autor podcastu SpoilerMaster, przyznaje, że po ponownym seansie zmienił zdanie na temat tego filmu:
„Wydaje mi się, że z każdym rokiem jest coraz ciekawszy. Jest to film wcale nie tak trudny, jak to wieszczono w momencie jego premiery. Dzisiaj możemy go bardziej docenić, biorąc pod uwagę ostatni sezon „Twin Peaks", i potraktować jako pożegnanie Lyncha z kinem".
Nowa wersja filmu została zrekonstruowana cyfrowo pod nadzorem reżysera i będzie prezentowana w wybranych kinach w całej Polsce.
„Inland Empire” to ostatni pełnometrażowy film Davida Lyncha i zarazem jedyny stworzony w Polsce z udziałem polskich twórców. Na ekranie, obok hollywodzkich gwiazd, takich jak Laura Dern czy Jeremy Irons, zobaczymy m.in. Karolinę Gruszkę i Krzysztofa Majchrzaka.
„Inland Empire” to historia aktorki Nikki Grace (Laura Dern), która po przyjęciu roli w nowym filmie zaczyna tracić poczucie rzeczywistości. Film łączy elementy thrillera psychologicznego i eksperymentu formalnego, budując atmosferę niepokoju i tajemnicy charakterystyczną dla twórczości Lyncha.
Powstanie „Inland Empire” wiąże się bezpośrednio z wizytą Davida Lyncha na festiwalu Camerimage w Łodzi w 2003 roku. Reżyser zrealizował wówczas krótkometrażową etiudę „The Green Room in Łódź”, która stała się punktem wyjścia dla jego późniejszego pełnometrażowego filmu.
Zdjęcia do „Inland Empire” powstawały m.in. w Łodzi i Warszawie. W projekcie wzięli udział polscy twórcy – na ekranie pojawiają się Karolina Gruszka i Krzysztof Majchrzak, a w ścieżce dźwiękowej wykorzystano kompozycje Krzysztofa Pendereckiego.
Polska część zdjęć wniosła do filmu unikalny klimat. Surowe miejskie przestrzenie Łodzi i Warszawy znakomicie wpisały się w surrealistyczną estetykę Lyncha. Reżyser pracował intuicyjnie, często bez scenariusza, eksperymentując z obrazem i formą. Właśnie w Polsce powstały jedne z najbardziej niepokojących i hipnotycznych scen „Inland Empire”.
Tuż po premierze w 2006 roku film spotkał się z mieszanym odbiorem, ale zyskał uznanie wśród krytyków i widzów na przestrzeni ostatnich lat. Michał Oleszczyk, krytyk filmowy i autor podcastu SpoilerMaster, przyznaje, że po ponownym seansie zmienił zdanie na temat tego filmu:
„Wydaje mi się, że z każdym rokiem jest coraz ciekawszy. Jest to film wcale nie tak trudny, jak to wieszczono w momencie jego premiery. Dzisiaj możemy go bardziej docenić, biorąc pod uwagę ostatni sezon „Twin Peaks", i potraktować jako pożegnanie Lyncha z kinem".
Nowa wersja filmu została zrekonstruowana cyfrowo pod nadzorem reżysera i będzie prezentowana w wybranych kinach w całej Polsce.
Wspomnienie Davida Lyncha: Krótkie metraże 1966-1995
Zobaczcie, jak wybuchały płomienie ognia, który towarzyszyć będzie fanom kina na całym świecie przez kolejne dekady, w wyjątkowym zestawie sześciu krótkometrażowych filmów Davida Lyncha z początków jego kariery. Szkice pomysłów, które później zachwycą w „Miasteczku Twin Peaks” i „Zagubionej autostradzie” – niepohamowana twórcza odwaga i kreatywność czasów studenckich reżysera. To także pierwsze współprace Lyncha z Pieńkową Damą, Hawkiem czy Harrym Deanem Stantonem. Każdy z filmów jest poprzedzony krótkim wstępem samego reżysera, który w anegdotyczny i typowy dla swojego humorystycznego stylu wypowiedzi sposób, przybliża historie ich powstawania.
Zestaw pokazuje również zróżnicowanie artystycznych zainteresowań Lyncha. Znajdziecie tu m.in. poklatkową malarską animację „Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy)”, oniryczną, awangardową adaptację snu w „Alfabecie”, slapstickową komedię o ludzkiej wspólnocie przełamującej bariery językowe w „Kowboju i Francuzie” oraz hołd złożony braciom Lumière w „Złych przeczuciach po złym czynie”.
Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy) / Six Man Getting Sick (Six Times) / reż David Lynch / USA / 1967 / 4’ + wstęp reżysera
Pierwszy film Davida Lyncha, stworzony podczas jego studiów w Pennsylvania Academy of the Fine Arts. Nakręcona kamerą 16 mm animacja poklatkowa, złożona z obrazów namalowanych przez reżysera, przedstawia sześć wymiotujących postaci; całości towarzyszy zapętlony dźwięk syreny.
To zapowiedź twórczych zainteresowań Lyncha: odrzucenia tradycyjnej narracji na rzecz skupienia się na czystym człowieczeństwie i jego słabościach. Ekranowy debiut ognia, który będzie nam towarzyszył przez całą jego twórczość.
Alfabet / The Alphabet / reż. David Lynch / USA / 1968 / 4’ + wstęp reżysera
Jeden z najbardziej niepokojących krótkich metraży w historii kina i pierwsze pojawienie się scen aktorskich w kinematografii Lyncha. Ekranizacja snu siostrzenicy malarki i ówczesnej żony reżysera – Peggy Lentz
Oniryczna, wypełniona grozą opowieść o kobiecie uwięzionej w świecie alfabetu, bezustannie recytowanego przez dziecięcy chór. Film portretuje lęk przed społecznymi oczekiwaniami i kodyfikacją – stanięciem się tylko jednym, nic nie znaczącym elementem wielkiej masy ludzkiej.
Babcia / The Grandmother / reż. David Lynch / USA / 1970 / 34’ + wstęp reżysera
Obraz, który rozpoczął faktyczną karierę Lyncha i zachwycił świat amerykańskiego kina. Inspirowana angielską baśnią „Jaś i magiczna fasola” opowieść o ucieczce w świat fantazji chłopca wychowującego się w przemocowej rodzinie. Rezygnacja jednostki z życia zostaje tu ubrana w metaforę snu o opiekuńczej istocie, która może przytulić nas w zaświatach do swych rąk. American Film Institute określił „Babcię” jako „film wymykający się gatunkowym kwalifikacjom”.
Kaleka I & II / The Amputee I & II / reż. David Lynch / USA / 1973 / 4’ & 5’ + wstęp reżysera
Pierwszy w pełni aktorski projekt Davida Lyncha, będący autorską próbą stworzoną podczas walki o zdobycie funduszy na „Głowę do wycierania”. Reżyser przygotował dwie wersje filmu w oparciu o napisany monolog, zestawiając go z dwoma różnymi testowymi nagraniami opisanej sceny dla American Film Institute. Filmy przedstawiają kobietę bez nóg, z papierosem w ręku, piszącą emocjonalny list. W trakcie tej czynności przychodzi pielęgniarz, by zmienić jej opatrunki. Na ekranie występują: Catherine Coulson, szerzej znana jako Pieńkowa Dama z „Miasteczka Twin Peaks”, oraz sam Lynch.
Kowboj i Francuz / The Cowboy and the Frenchman / reż. David Lynch / Francja / 1988 / 26’ + wstęp reżysera
Po horrorach, eksperymentach, animacjach i zgłębianiu koszmaru cielesności, przyszła pora na pokazanie przez Lyncha jego komediowego talentu. Głuchy zarządca rancza wspólnie z podwładnymi trafiają na kogoś (lub coś) niespodziewanego, a mianowicie na tytułowego Francuza… A to dopiero początek dziwnych spotkań tego dnia.
Film stanowi miks pomysłów, które reżyser rozwinie potem m.in. w „Blue Velvet”, „Dzikości serca”, czy – przede wszystkim – „Twin Peaks”. Po raz pierwszy w konstelacji Lyncha pojawia się Harry Dean Stanton, w roli postaci, którą twórca przekształci później w Gordona Cole’a. Na ekranie towarzyszą mu m.in. serialowy Hawk, czyli Michael Horse, oraz Jack Nance – gwiazda „Głowy do wycierania”.
Co ciekawe, „Kowboj i Francuz” powstał w ramach cyklu „Francuzi oczami…” („Les Français vus par…”), w którym swoje krótkie metraże stworzyli także Andrzej Wajda oraz Jean-Luc Godard.
Złe przeczucia po złym czynie / Premonitions Following an Evil Deed (Lumiere) / reż. David Lynch / Francja / 1995 / 1’ + wstęp reżysera
Kolejna francuska kooperacja Lyncha, tym razem w ramach nowelowego „Lumière i spółka”, gdzie 41 światowej sławy reżyserów oddało hołd pionierom kina poprzez stworzenie filmów w duchu ich twórczości i za pomocą wymyślonego przez nich kinematografu.
Trzy ujęcia pokazują policjantów odkrywających ciało młodej dziewczyny i idących poinformować jej rodziców. Między nimi pojawiają się charakterystyczne dla autora, nierzeczywiste przebitki: m.in. ludzie w maskach torturujący uwięzionego, nagiego mężczyznę, stojące pośrodku lasu łóżko i inne atrakcje. W niecałej minucie Lynch rozważa tu ludzką skłonność do zła, ukrywa zagadkę kryminalną oraz bawi się materią taśmy filmowej za pomocą ciekawego zabiegu montażowego z wykorzystaniem płomieni.
Zestaw pokazuje również zróżnicowanie artystycznych zainteresowań Lyncha. Znajdziecie tu m.in. poklatkową malarską animację „Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy)”, oniryczną, awangardową adaptację snu w „Alfabecie”, slapstickową komedię o ludzkiej wspólnocie przełamującej bariery językowe w „Kowboju i Francuzie” oraz hołd złożony braciom Lumière w „Złych przeczuciach po złym czynie”.
Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy) / Six Man Getting Sick (Six Times) / reż David Lynch / USA / 1967 / 4’ + wstęp reżysera
Pierwszy film Davida Lyncha, stworzony podczas jego studiów w Pennsylvania Academy of the Fine Arts. Nakręcona kamerą 16 mm animacja poklatkowa, złożona z obrazów namalowanych przez reżysera, przedstawia sześć wymiotujących postaci; całości towarzyszy zapętlony dźwięk syreny.
To zapowiedź twórczych zainteresowań Lyncha: odrzucenia tradycyjnej narracji na rzecz skupienia się na czystym człowieczeństwie i jego słabościach. Ekranowy debiut ognia, który będzie nam towarzyszył przez całą jego twórczość.
Alfabet / The Alphabet / reż. David Lynch / USA / 1968 / 4’ + wstęp reżysera
Jeden z najbardziej niepokojących krótkich metraży w historii kina i pierwsze pojawienie się scen aktorskich w kinematografii Lyncha. Ekranizacja snu siostrzenicy malarki i ówczesnej żony reżysera – Peggy Lentz
Oniryczna, wypełniona grozą opowieść o kobiecie uwięzionej w świecie alfabetu, bezustannie recytowanego przez dziecięcy chór. Film portretuje lęk przed społecznymi oczekiwaniami i kodyfikacją – stanięciem się tylko jednym, nic nie znaczącym elementem wielkiej masy ludzkiej.
Babcia / The Grandmother / reż. David Lynch / USA / 1970 / 34’ + wstęp reżysera
Obraz, który rozpoczął faktyczną karierę Lyncha i zachwycił świat amerykańskiego kina. Inspirowana angielską baśnią „Jaś i magiczna fasola” opowieść o ucieczce w świat fantazji chłopca wychowującego się w przemocowej rodzinie. Rezygnacja jednostki z życia zostaje tu ubrana w metaforę snu o opiekuńczej istocie, która może przytulić nas w zaświatach do swych rąk. American Film Institute określił „Babcię” jako „film wymykający się gatunkowym kwalifikacjom”.
Kaleka I & II / The Amputee I & II / reż. David Lynch / USA / 1973 / 4’ & 5’ + wstęp reżysera
Pierwszy w pełni aktorski projekt Davida Lyncha, będący autorską próbą stworzoną podczas walki o zdobycie funduszy na „Głowę do wycierania”. Reżyser przygotował dwie wersje filmu w oparciu o napisany monolog, zestawiając go z dwoma różnymi testowymi nagraniami opisanej sceny dla American Film Institute. Filmy przedstawiają kobietę bez nóg, z papierosem w ręku, piszącą emocjonalny list. W trakcie tej czynności przychodzi pielęgniarz, by zmienić jej opatrunki. Na ekranie występują: Catherine Coulson, szerzej znana jako Pieńkowa Dama z „Miasteczka Twin Peaks”, oraz sam Lynch.
Kowboj i Francuz / The Cowboy and the Frenchman / reż. David Lynch / Francja / 1988 / 26’ + wstęp reżysera
Po horrorach, eksperymentach, animacjach i zgłębianiu koszmaru cielesności, przyszła pora na pokazanie przez Lyncha jego komediowego talentu. Głuchy zarządca rancza wspólnie z podwładnymi trafiają na kogoś (lub coś) niespodziewanego, a mianowicie na tytułowego Francuza… A to dopiero początek dziwnych spotkań tego dnia.
Film stanowi miks pomysłów, które reżyser rozwinie potem m.in. w „Blue Velvet”, „Dzikości serca”, czy – przede wszystkim – „Twin Peaks”. Po raz pierwszy w konstelacji Lyncha pojawia się Harry Dean Stanton, w roli postaci, którą twórca przekształci później w Gordona Cole’a. Na ekranie towarzyszą mu m.in. serialowy Hawk, czyli Michael Horse, oraz Jack Nance – gwiazda „Głowy do wycierania”.
Co ciekawe, „Kowboj i Francuz” powstał w ramach cyklu „Francuzi oczami…” („Les Français vus par…”), w którym swoje krótkie metraże stworzyli także Andrzej Wajda oraz Jean-Luc Godard.
Złe przeczucia po złym czynie / Premonitions Following an Evil Deed (Lumiere) / reż. David Lynch / Francja / 1995 / 1’ + wstęp reżysera
Kolejna francuska kooperacja Lyncha, tym razem w ramach nowelowego „Lumière i spółka”, gdzie 41 światowej sławy reżyserów oddało hołd pionierom kina poprzez stworzenie filmów w duchu ich twórczości i za pomocą wymyślonego przez nich kinematografu.
Trzy ujęcia pokazują policjantów odkrywających ciało młodej dziewczyny i idących poinformować jej rodziców. Między nimi pojawiają się charakterystyczne dla autora, nierzeczywiste przebitki: m.in. ludzie w maskach torturujący uwięzionego, nagiego mężczyznę, stojące pośrodku lasu łóżko i inne atrakcje. W niecałej minucie Lynch rozważa tu ludzką skłonność do zła, ukrywa zagadkę kryminalną oraz bawi się materią taśmy filmowej za pomocą ciekawego zabiegu montażowego z wykorzystaniem płomieni.
Wspomnienie Davida Lyncha: Prosta historia
„Prosta historia” to oparta na autentyczny wydarzeniach historia Alvina Straighta, który postanawia rozliczyć się i pogodzić z przeszłością. By spotkać się ze swoim schorowanym bratem wyrusza małym ciągnikiem do kosiarki w kilkuset milową podróż przez całą Amerykę. Ten najmniej „Lynchowski” z filmów Davida Lyncha, ale wciąż dowód jego wszechstronności i maestrii, to liryczna podróż w głąb ludzkiej duszy, przypowieść o istnieniu i przemijaniu, a także wzruszający portret człowieka u schyłku życia.
O swoim nietypowym filmie Lynch mówił następująco: Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz „Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
W roli głównej występuje Richard Farnsworth, który za swój występ otrzymał nominację do Oscara i Złotego Globu. Miał wówczas 78 lat i zmagał się z postępującą chorobą, co nadaje jego kreacji dodatkowej głębi i autentyczności. Film został uhonorowany Europejską Nagrodą Filmową dla najlepszego filmu spoza Europy.
Autorem zdjęć jest Freddie Francis – współtwórca wizualnego stylu Człowieka słonia i Diuny, a za muzykę odpowiada stały współpracownik Lyncha, Angelo Badalamenti, którego subtelna, melancholijna ścieżka dźwiękowa doskonale oddaje ton opowieści. Producentką i montażystką filmu była Mary Sweeney, wieloletnia partnerka reżysera.
Prosta historia to klasyczne kino drogi, zakorzenione w realiach amerykańskiej prowincji, ukazujące codzienność „zwykłych ludzi” w sposób pełen czułości i szacunku. To również film o przemijaniu i wewnętrznej odwadze – opowiedziany w sposób prosty, ale nie banalny.
Film powraca na ekrany w odrestaurowanej wersji 4K.
LYNCH O FILMIE:
Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz “Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
David Lynch
O swoim nietypowym filmie Lynch mówił następująco: Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz „Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
W roli głównej występuje Richard Farnsworth, który za swój występ otrzymał nominację do Oscara i Złotego Globu. Miał wówczas 78 lat i zmagał się z postępującą chorobą, co nadaje jego kreacji dodatkowej głębi i autentyczności. Film został uhonorowany Europejską Nagrodą Filmową dla najlepszego filmu spoza Europy.
Autorem zdjęć jest Freddie Francis – współtwórca wizualnego stylu Człowieka słonia i Diuny, a za muzykę odpowiada stały współpracownik Lyncha, Angelo Badalamenti, którego subtelna, melancholijna ścieżka dźwiękowa doskonale oddaje ton opowieści. Producentką i montażystką filmu była Mary Sweeney, wieloletnia partnerka reżysera.
Prosta historia to klasyczne kino drogi, zakorzenione w realiach amerykańskiej prowincji, ukazujące codzienność „zwykłych ludzi” w sposób pełen czułości i szacunku. To również film o przemijaniu i wewnętrznej odwadze – opowiedziany w sposób prosty, ale nie banalny.
Film powraca na ekrany w odrestaurowanej wersji 4K.
LYNCH O FILMIE:
Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz “Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
David Lynch