Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai: Licz do czterech
Raz, dwa, trzy – Lasse i Maja wracają do gry! Tym razem czeka na nich strrrasznie fajna zagadka, która poprowadzi ich do tajemnicy starej maskotki zawodów w Valleby. Seria niepokojących wypadków wstrząsa miastem, a tropy zaczynają się plątać. Czy Lasse i Maja zdołają rozwiązać sprawę – mimo że coraz trudniej im się porozumieć?
Po 13 długich latach do Valleby wracają zawody, w których nagrodą jest duża suma pieniędzy. Na kilka dni przed startem dochodzi do kontuzji jednego z zawodników. Wkrótce mają miejsce kolejne wypadki. Czy ktoś za nimi stoi? Czy ma to związek ze starą legendą maskotki tych zawodów? Lasse i Maja, dwójka najsłynniejszych młodych detektywów, rozpoczynają śledztwo! Jednak zagadka szybko okazuje się bardziej zawiła i mroczniejsza, niż im się wydawało. Do tego Maja i Lasse zaczynają wątpić w sens swojej współpracy. Czy zdołają zapobiec kolejnym niebezpiecznym wydarzeniom i czy uda im się uratować nie tylko zawody, ale i swoją przyjaźń? Czy Biuro Detektywistyczne przetrwa?
Film inspirowany bestsellerową serią książek Martina Widmarka i Heleny Willis, opublikowaną w Polsce przez Wydawnictwo Zakamarki, to wyjątkowo wciągająca historia detektywistyczna z dreszczykiem, która została wyróżniona na 11. MFF Młode Horyzonty.
Po 13 długich latach do Valleby wracają zawody, w których nagrodą jest duża suma pieniędzy. Na kilka dni przed startem dochodzi do kontuzji jednego z zawodników. Wkrótce mają miejsce kolejne wypadki. Czy ktoś za nimi stoi? Czy ma to związek ze starą legendą maskotki tych zawodów? Lasse i Maja, dwójka najsłynniejszych młodych detektywów, rozpoczynają śledztwo! Jednak zagadka szybko okazuje się bardziej zawiła i mroczniejsza, niż im się wydawało. Do tego Maja i Lasse zaczynają wątpić w sens swojej współpracy. Czy zdołają zapobiec kolejnym niebezpiecznym wydarzeniom i czy uda im się uratować nie tylko zawody, ale i swoją przyjaźń? Czy Biuro Detektywistyczne przetrwa?
Film inspirowany bestsellerową serią książek Martina Widmarka i Heleny Willis, opublikowaną w Polsce przez Wydawnictwo Zakamarki, to wyjątkowo wciągająca historia detektywistyczna z dreszczykiem, która została wyróżniona na 11. MFF Młode Horyzonty.
Być kochaną
Nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie” przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Dersu Uzała. Retrospektywa Akiry Kurosawy. Droga przez czas.
Połowa lat 70. zastała Akirę Kurosawę w trudnym miejscu. Reżyser, rozczarowany zarówno japońskim, jak i hollywoodzkim przemysłem filmowym, próbował popełnić samobójstwo. Ów gest był interpretowany jako przyznanie, że opuszczają go twórcze siły. Z tej perspektywy majestatyczne obrazy ussuryjskiej tajgi i prosta opowieść o zamieszkującym jej tereny myśliwym Dersu (tuwański aktor Maksim Munzuk) okazały się wybawieniem.
Zrealizowany głównie za pieniądze Związku Radzieckiego i kręcony w rosyjskich plenerach na taśmie 70mm, „Dersu Uzała” jest oparty na książkach przyrodnika i etnografa Władimira Arsenjewa, które Kurosawa przeczytał kilka dekad wcześniej.
Jeden z ulubionych tematów reżysera – relacja człowieka i natury, dawnych obyczajów i nowoczesności – znajduje tu malarskie, liryczne rozwinięcie. Zdobywca Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Zrealizowany głównie za pieniądze Związku Radzieckiego i kręcony w rosyjskich plenerach na taśmie 70mm, „Dersu Uzała” jest oparty na książkach przyrodnika i etnografa Władimira Arsenjewa, które Kurosawa przeczytał kilka dekad wcześniej.
Jeden z ulubionych tematów reżysera – relacja człowieka i natury, dawnych obyczajów i nowoczesności – znajduje tu malarskie, liryczne rozwinięcie. Zdobywca Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Diamenty
„Diamenty” to barwna, poruszająca opowieść o kobietach, ich marzeniach, sile i tajemnicach.
Lata 70., Rzym, pracownia krawiecka prowadzona przez dwie siostry, w której powstają niezwykle piękne i dopracowane kostiumy filmowe. To tu, między śmiechem a łzami, poznajemy namiętności, tęsknoty i lęki głównych bohaterek oraz ich współpracownic podzielających tę samą pasję do szycia.
Włoski klimat, kolory, humor nadają lekkości głębokiej i mocnej opowieści o emocjach. Ten film to utkana ze wspomnień podróż, która pozwala poczuć siłę, wrażliwość i piękno ukryte w codziennych losach kobiet. To kino, które przypomina, że każda z nas jest ważna – niezależnie od tego, czy jest na scenie, czy za kulisami.
Ferzan Özpetek, jeden z najbardziej wrażliwych reżyserów współczesnego kina, powraca z filmem pełnym czułości i pasji. Zbiera wokół siebie swoje ulubione aktorki (w tym Kasię Smutniak), oddając im hołd poprzez autentyczne, pełne życia role, tworząc historię, w której przenikają się rywalizacja i siostrzeństwo, pasja i pustka, śmiech i wzruszenie.
„Diamenty” podbiły serca ponad 2 milionów widzów we Włoszech.
Lata 70., Rzym, pracownia krawiecka prowadzona przez dwie siostry, w której powstają niezwykle piękne i dopracowane kostiumy filmowe. To tu, między śmiechem a łzami, poznajemy namiętności, tęsknoty i lęki głównych bohaterek oraz ich współpracownic podzielających tę samą pasję do szycia.
Włoski klimat, kolory, humor nadają lekkości głębokiej i mocnej opowieści o emocjach. Ten film to utkana ze wspomnień podróż, która pozwala poczuć siłę, wrażliwość i piękno ukryte w codziennych losach kobiet. To kino, które przypomina, że każda z nas jest ważna – niezależnie od tego, czy jest na scenie, czy za kulisami.
Ferzan Özpetek, jeden z najbardziej wrażliwych reżyserów współczesnego kina, powraca z filmem pełnym czułości i pasji. Zbiera wokół siebie swoje ulubione aktorki (w tym Kasię Smutniak), oddając im hołd poprzez autentyczne, pełne życia role, tworząc historię, w której przenikają się rywalizacja i siostrzeństwo, pasja i pustka, śmiech i wzruszenie.
„Diamenty” podbiły serca ponad 2 milionów widzów we Włoszech.
Dom dobry
Kiedy Gośka (Agata Turkot) poznaje w internecie Grześka (Tomasz Schuchardt), jest przekonana, że to w końcu Ten Jedyny. Grzesiek wariuje na jej punkcie, obsypuje kwiatami, oświadcza się w Wenecji. To musi być miłość, prawda? Ale na tym perfekcyjnym obrazku szybko zaczynają pojawiać się rysy. Wkrótce ich wspólny dom staje się dla Gośki najniebezpieczniejszym z miejsc.
Smarzowski zagląda do „dobrych domów”, gdzie dzieją się rzeczy, o których większość woli milczeć. Dom dobry to film o granicach miłości, którego nie da się zapomnieć.
Smarzowski zagląda do „dobrych domów”, gdzie dzieją się rzeczy, o których większość woli milczeć. Dom dobry to film o granicach miłości, którego nie da się zapomnieć.
Dzień Kina Polskiego: Dom dobry
Kiedy Gośka (Agata Turkot) poznaje w internecie Grześka (Tomasz Schuchardt), jest przekonana, że to w końcu Ten Jedyny. Grzesiek wariuje na jej punkcie, obsypuje kwiatami, oświadcza się w Wenecji. To musi być miłość, prawda? Ale na tym perfekcyjnym obrazku szybko zaczynają pojawiać się rysy. Wkrótce ich wspólny dom staje się dla Gośki najniebezpieczniejszym z miejsc.
Smarzowski zagląda do „dobrych domów”, gdzie dzieją się rzeczy, o których większość woli milczeć. Dom dobry to film o granicach miłości, którego nie da się zapomnieć.
Smarzowski zagląda do „dobrych domów”, gdzie dzieją się rzeczy, o których większość woli milczeć. Dom dobry to film o granicach miłości, którego nie da się zapomnieć.
Dzień Kina Polskiego: Ministranci. Przedpremiera!
Złote Lwy na 50. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni!
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów.
Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów.
Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Dzień Kina Polskiego: Uwierz w Mikołaja 2
Święta zaczynają się w kinie!
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
edukacja MH: Szczęściara
Niezwykle pogodna i nieoczywista historia rudowłosej dziewczynki, która wbrew wszelkim oczekiwaniom nie załamuje się po stracie siostry i niezłomnie dąży do tego, aby przywrócić radość życia swym ogarniętym żałobą i konfliktami rodzicom.
Candice to uporządkowana, bardzo elokwentna i skrupulatna dwunastolatka, która niejednokrotnie musi się mierzyć z nieprzychylnością swoich rówieśników oraz poczuciem wyobcowania. Pomimo tych niesprzyjających okoliczności dziewczynka nie traci optymizmu, tryska energią i z rozbrajającą obojętnością podchodzi do wszelkich agresywnych zaczepek. Jej postawa jest tym bardziej imponująca, im więcej dowiadujemy się o historii rodziny Candice. Dziewczynka dzięki dwóm wydarzeniom – zadaniu domowemu „Moje życie jest alfabetem” i pojawieniu się w jej życiu niepospolitego chłopca Douglasa – postanawia pomóc swoim rodzicom rozprawić się z prześladującą ich przeszłością i przywrócić uśmiech na ich twarzach.
Candice to uporządkowana, bardzo elokwentna i skrupulatna dwunastolatka, która niejednokrotnie musi się mierzyć z nieprzychylnością swoich rówieśników oraz poczuciem wyobcowania. Pomimo tych niesprzyjających okoliczności dziewczynka nie traci optymizmu, tryska energią i z rozbrajającą obojętnością podchodzi do wszelkich agresywnych zaczepek. Jej postawa jest tym bardziej imponująca, im więcej dowiadujemy się o historii rodziny Candice. Dziewczynka dzięki dwóm wydarzeniom – zadaniu domowemu „Moje życie jest alfabetem” i pojawieniu się w jej życiu niepospolitego chłopca Douglasa – postanawia pomóc swoim rodzicom rozprawić się z prześladującą ich przeszłością i przywrócić uśmiech na ich twarzach.
Harvest
Wizualne arcydzieło, które zachwyca malarskimi kadrami (i kolorami!) inspirowanymi Pieterem Brueglem. Ten film, niczym „Chłopi”, przenosi nas do świata zrośniętego z ziemią, a jednocześnie buduje duszną atmosferę rodem z „Midsommar”, w której piękno i groza stapiają się w jedno.
Ciemności kryją ziemię – przynajmniej przed wzrokiem obcych. Bo oświecenie nie jest potrzebne tej wiosce, funkcjonującej na własnych zasadach, poza czasem. A jednak Historia jest nieubłagana: o ziemię i jej plony dopominają się arystokraci, którzy chcą wieś zmodernizować, a więc także ograbić z jej natury, życiodajnej i okrutnej jednocześnie.
Walter Thirsk (świetna, niemal eteryczna rola Caleba Landry’ego Jonesa), dobry duch społeczności i jej zarządca z nadania zdziecinniałego lorda (Harry Melling) próbuje mediować z przedstawicielami władców – wyjaśnia im cykl życia swojego mikroświata, który zapewnia jego ludziom kruchą harmonię. Zmiana jest jednak nieuchronna.
Prezentowane podczas ostatniego festiwalu w Wenecji Harvest Athiny Rachel Tsangari, nakręcony na taśmie 16mm, błotnisty i lepki od potu film zachwyca zdjęciami Seana Price’a Williamsa, meandryczną narracją rodem z baśni braci Grimm i bezwzględnym szacunkiem dla ludzi związanych z ziemią – na dobre i złe.
Ciemności kryją ziemię – przynajmniej przed wzrokiem obcych. Bo oświecenie nie jest potrzebne tej wiosce, funkcjonującej na własnych zasadach, poza czasem. A jednak Historia jest nieubłagana: o ziemię i jej plony dopominają się arystokraci, którzy chcą wieś zmodernizować, a więc także ograbić z jej natury, życiodajnej i okrutnej jednocześnie.
Walter Thirsk (świetna, niemal eteryczna rola Caleba Landry’ego Jonesa), dobry duch społeczności i jej zarządca z nadania zdziecinniałego lorda (Harry Melling) próbuje mediować z przedstawicielami władców – wyjaśnia im cykl życia swojego mikroświata, który zapewnia jego ludziom kruchą harmonię. Zmiana jest jednak nieuchronna.
Prezentowane podczas ostatniego festiwalu w Wenecji Harvest Athiny Rachel Tsangari, nakręcony na taśmie 16mm, błotnisty i lepki od potu film zachwyca zdjęciami Seana Price’a Williamsa, meandryczną narracją rodem z baśni braci Grimm i bezwzględnym szacunkiem dla ludzi związanych z ziemią – na dobre i złe.
Janosik z duszą: Wielkie ostrzeżenie
Co by się stało, gdyby można było zobaczyć swoje życie z innej perspektywy? Zarówno dobre, jak i złe czyny wraz ze wszystkimi ich konsekwencjami? W pełnym świetle prawdy? Tak jak widzi je… Bóg? Jak wpłynęłoby to na twoje dalsze życie, wybory, relacje z innymi?
Wielkie ostrzeżenie to więcej niż film – to duchowe doświadczenie! Przeżycie, które zmienia spojrzenie na siebie i prowokuje do głębokiej refleksji. Obraz Juana Tameza opowiada o ludziach, którzy nagle i niespodziewanie doświadczyli łaski „oświecenia sumienia”, czyli stanu, gdy w jednej chwili zobaczyli wszystkie popełnione w życiu grzechy i ich skutki oraz poznali, w jakim miejscu drogi do zbawienia czy też zatracenia znajdują się obecnie. To bolesne, a jednocześnie oczyszczające wydarzenie, pokazujące prawdę o życiu w pełnym świetle, radykalnie odmieniło bohaterów filmu. Jednak ich nieprawdopodobna historia to zaledwie zapowiedź…
Twórcy filmu sięgają do mistycznych przekazów zapowiadających globalne, nadprzyrodzone wydarzenie, mające objąć całą ludzkość. Według tych proroctw nadejdzie jedna chwila, w której wszyscy ludzie na świecie, niezależnie od wyznania, otrzymają łaskę „oświecenia sumienia”. Ten moment nazwano „wielkim ostrzeżeniem”.
Wielkie ostrzeżenie to film, który wszędzie, gdzie się pojawia, wywołuje duchowe „trzęsienie ziemi”. Czy podobnie będzie w Polsce? Niezależnie od tego to obowiązkowa propozycja dla wszystkich, którzy szukają refleksji, inspiracji i duchowego impulsu. To film, który może otworzyć oczy i serce na prawdę o nas samych.
Wielkie ostrzeżenie to więcej niż film – to duchowe doświadczenie! Przeżycie, które zmienia spojrzenie na siebie i prowokuje do głębokiej refleksji. Obraz Juana Tameza opowiada o ludziach, którzy nagle i niespodziewanie doświadczyli łaski „oświecenia sumienia”, czyli stanu, gdy w jednej chwili zobaczyli wszystkie popełnione w życiu grzechy i ich skutki oraz poznali, w jakim miejscu drogi do zbawienia czy też zatracenia znajdują się obecnie. To bolesne, a jednocześnie oczyszczające wydarzenie, pokazujące prawdę o życiu w pełnym świetle, radykalnie odmieniło bohaterów filmu. Jednak ich nieprawdopodobna historia to zaledwie zapowiedź…
Twórcy filmu sięgają do mistycznych przekazów zapowiadających globalne, nadprzyrodzone wydarzenie, mające objąć całą ludzkość. Według tych proroctw nadejdzie jedna chwila, w której wszyscy ludzie na świecie, niezależnie od wyznania, otrzymają łaskę „oświecenia sumienia”. Ten moment nazwano „wielkim ostrzeżeniem”.
Wielkie ostrzeżenie to film, który wszędzie, gdzie się pojawia, wywołuje duchowe „trzęsienie ziemi”. Czy podobnie będzie w Polsce? Niezależnie od tego to obowiązkowa propozycja dla wszystkich, którzy szukają refleksji, inspiracji i duchowego impulsu. To film, który może otworzyć oczy i serce na prawdę o nas samych.
KAS - k - ADY Pokoleniowe: Uwierz w Mikołaja 2
Święta zaczynają się w kinie!
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
Kicia Kocia ma braciszka
Wielki powrót Kici Koci do kin! Ulubiona kotka wszystkich dzieci i jej przyjaciele zapraszają do kin na zupełnie nowe przygody! Razem z ulubionymi bohaterami zdecydujemy co zasiać w ogródku, odwiedzimy dentystę i poznamy Nunusia – małego braciszka Kici Koci!
Uwielbiana przez najmłodszych rezolutna Kicia Kocia powraca i jest gotowa stawić czoła nowym wyzwaniom! Jej perypetie są pełne zabawy, radości i odzwierciedlają dziecięcą codzienność. Tym razem bystra kotka i jej wierni przyjaciele – Pacek, Adelka i Julianek – pobawią się w aptekę oraz pokażą młodym widzom jak wygląda wizyta u dentysty i jak radzić sobie ze złością. Wraz z Kicią Kocią wybierzemy co zasiać w ogródku, przywitamy wiosnę oraz poznamy jej małego braciszka Nunusia!
Filmowe opowieści na podstawie uwielbianych książek Anity Głowińskiej to idealna okazja na niezapomniany seans w kinie. Serial „Kicia Kocia” na wielkim ekranie!
Odcinki serialu, które zobaczymy w trakcie seansów:
● Kicia Kocia. Wiosna!
● Kicia Kocia w aptece
● Kicia Kocia się złości
● Kicia Kocia u dentysty
● Kicia Kocia. Co zasiejemy w ogródku?
● Kicia Kocia ma braciszka Nunusia
● Kicia Kocia na plenerze
Uwielbiana przez najmłodszych rezolutna Kicia Kocia powraca i jest gotowa stawić czoła nowym wyzwaniom! Jej perypetie są pełne zabawy, radości i odzwierciedlają dziecięcą codzienność. Tym razem bystra kotka i jej wierni przyjaciele – Pacek, Adelka i Julianek – pobawią się w aptekę oraz pokażą młodym widzom jak wygląda wizyta u dentysty i jak radzić sobie ze złością. Wraz z Kicią Kocią wybierzemy co zasiać w ogródku, przywitamy wiosnę oraz poznamy jej małego braciszka Nunusia!
Filmowe opowieści na podstawie uwielbianych książek Anity Głowińskiej to idealna okazja na niezapomniany seans w kinie. Serial „Kicia Kocia” na wielkim ekranie!
Odcinki serialu, które zobaczymy w trakcie seansów:
● Kicia Kocia. Wiosna!
● Kicia Kocia w aptece
● Kicia Kocia się złości
● Kicia Kocia u dentysty
● Kicia Kocia. Co zasiejemy w ogródku?
● Kicia Kocia ma braciszka Nunusia
● Kicia Kocia na plenerze
Kino Dostępne: Caravaggio: Na tropie arcydzieła
„Caravaggio: Na tropie arcydzieła” to trzymający w napięciu dokumentalny thriller o sztuce, obsesji i pościgu za arcydziełem. W centrum jego akcji znajduje się historia o cudownie odnalezionym dziele Caravaggia „Ecce Homo”.
W kwietniu 2021 roku dom aukcyjny Ansorena w Madrycie wystawił obraz zatytułowany „Ecce Homo” z ceną wywoławczą 1500 euro. Autor dzieła pozostawał nieznany – do czasu. W ciągu kilkunastu godzin eksperci z Hiszpanii i Włoch rozpoznali w nim zaginione dzieło Caravaggia, mistrza baroku. Obraz został natychmiast wycofany z aukcji, a eksperci, marszandzi i kolekcjonerzy ruszyli do gry, oferując zawrotne sumy. Jednak wkrótce pojawiły się również głosy kwestionujące autentyczność obrazu i uczciwość rzeczoznawców. Jak poznać prawdę, gdy w grę wchodzą duże pieniądze?
Zrealizowany z napięciem godnym kina sensacyjnego dokument Alvaro Longorii (producent filmu „Wszyscy wiedzą”) odsłania kulisy rynku sztuki, potęgi przypadku i fascynujących losów arcydzieł, które znikają i powracają jak duchy przeszłości. Jednocześnie zapoznaje widza z niezwykłym warsztatem i twórczością Caravaggia. Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610), wielki reformator malarstwa europejskiego, jest jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących postaci historii sztuki. Był bezkompromisowy zarówno w podejściu do sztuki, jak i życia. Zerwanie z idealizowaniem formy na rzecz naturalizmu i dramatyzmu, posługiwanie się mocnym światłocieniem, kontrastami barwnymi czy zbliżeniami oburzało zwolenników klasycznego stylu, jednocześnie inspirując młodych artystów z całej Europy. Ogromne zainteresowanie, jakim cieszy się do dziś, wynika nie tylko z jego przełomowej techniki, ale także burzliwego i obfitującego w skandale życia. Skazano go na śmierć za zabójstwo, aresztowano i osadzono w więzieniu za udział w pobiciu, sam też przeżył zamach na swoje życie z rąk nieustalonego sprawcy.
„Caravaggio: Na tropie arcydzieła” to gratka nie tylko dla fanów malarstwa barokowego, osób zainteresowanych kulisami działania rynku sztuki, ale także dla tych, którzy lubią soczyste kryminały o obrazach lub ich podróbkach, jak „Plan prawie doskonały”, „Koneser”, czy „Vinci”. Ten dokument ogląda się jak dobry thriller!
W kwietniu 2021 roku dom aukcyjny Ansorena w Madrycie wystawił obraz zatytułowany „Ecce Homo” z ceną wywoławczą 1500 euro. Autor dzieła pozostawał nieznany – do czasu. W ciągu kilkunastu godzin eksperci z Hiszpanii i Włoch rozpoznali w nim zaginione dzieło Caravaggia, mistrza baroku. Obraz został natychmiast wycofany z aukcji, a eksperci, marszandzi i kolekcjonerzy ruszyli do gry, oferując zawrotne sumy. Jednak wkrótce pojawiły się również głosy kwestionujące autentyczność obrazu i uczciwość rzeczoznawców. Jak poznać prawdę, gdy w grę wchodzą duże pieniądze?
Zrealizowany z napięciem godnym kina sensacyjnego dokument Alvaro Longorii (producent filmu „Wszyscy wiedzą”) odsłania kulisy rynku sztuki, potęgi przypadku i fascynujących losów arcydzieł, które znikają i powracają jak duchy przeszłości. Jednocześnie zapoznaje widza z niezwykłym warsztatem i twórczością Caravaggia. Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610), wielki reformator malarstwa europejskiego, jest jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących postaci historii sztuki. Był bezkompromisowy zarówno w podejściu do sztuki, jak i życia. Zerwanie z idealizowaniem formy na rzecz naturalizmu i dramatyzmu, posługiwanie się mocnym światłocieniem, kontrastami barwnymi czy zbliżeniami oburzało zwolenników klasycznego stylu, jednocześnie inspirując młodych artystów z całej Europy. Ogromne zainteresowanie, jakim cieszy się do dziś, wynika nie tylko z jego przełomowej techniki, ale także burzliwego i obfitującego w skandale życia. Skazano go na śmierć za zabójstwo, aresztowano i osadzono w więzieniu za udział w pobiciu, sam też przeżył zamach na swoje życie z rąk nieustalonego sprawcy.
„Caravaggio: Na tropie arcydzieła” to gratka nie tylko dla fanów malarstwa barokowego, osób zainteresowanych kulisami działania rynku sztuki, ale także dla tych, którzy lubią soczyste kryminały o obrazach lub ich podróbkach, jak „Plan prawie doskonały”, „Koneser”, czy „Vinci”. Ten dokument ogląda się jak dobry thriller!
Kino Dostępne: Teściowie 3
To miały być spokojne chrzciny. Rodzinne, godne, eleganckie. Bez żadnych niespodzianek. Wszystko dopięte na ostatni guzik: ośrodek, nocleg, nawet proboszcz solidnie opłacony. No i co? No i przyszli goście…
W trzeciej części kultowej komedii spotykamy się z rodziną, która znów udowadnia, że żadna uroczystość nie jest zbyt święta, by nie mogła skończyć się epicką awanturą. Wanda i Tadeusz organizują uroczystość, na którą zapraszają Małgorzatę wraz z przyjaciółką, psychoterapeutką Grażyną. Na spotkaniu pojawia się również były mąż Małgorzaty, Andrzej, który przylatuje specjalnie z Australii –i tym razem nie jest sam. Atmosfera spotkania szybko wymyka się spod kontroli, a dawne konflikty i nowe romanse prowadzą do nieoczekiwanych konsekwencji –tym razem z udziałem lokalnej policji!
„Teściowie 3” to film, który pokaże, że nawet chrzciny mogą zamienić się w pole rodzinnych bitew, a zdrada nie dzieli tak mocno jak… święty sakrament!
W trzeciej części kultowej komedii spotykamy się z rodziną, która znów udowadnia, że żadna uroczystość nie jest zbyt święta, by nie mogła skończyć się epicką awanturą. Wanda i Tadeusz organizują uroczystość, na którą zapraszają Małgorzatę wraz z przyjaciółką, psychoterapeutką Grażyną. Na spotkaniu pojawia się również były mąż Małgorzaty, Andrzej, który przylatuje specjalnie z Australii –i tym razem nie jest sam. Atmosfera spotkania szybko wymyka się spod kontroli, a dawne konflikty i nowe romanse prowadzą do nieoczekiwanych konsekwencji –tym razem z udziałem lokalnej policji!
„Teściowie 3” to film, który pokaże, że nawet chrzciny mogą zamienić się w pole rodzinnych bitew, a zdrada nie dzieli tak mocno jak… święty sakrament!
Klub Filmowy Urania: Być kochaną
Klub Filmowy Urania zaprasza na nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie”, który przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Klub Filmowy Urania: Harvest
Klub Filmowy Urania zaprasza na Harvest” Athiny Rachel Tsangari - wizualne arcydzieło, które zachwyca malarskimi kadrami (i kolorami!) inspirowanymi Pieterem Brueglem. Ten film, niczym „Chłopi”, przenosi nas do świata zrośniętego z ziemią, a jednocześnie buduje duszną atmosferę rodem z „Midsommar”, w której piękno i groza stapiają się w jedno.
Ciemności kryją ziemię – przynajmniej przed wzrokiem obcych. Bo oświecenie nie jest potrzebne tej wiosce, funkcjonującej na własnych zasadach, poza czasem. A jednak Historia jest nieubłagana: o ziemię i jej plony dopominają się arystokraci, którzy chcą wieś zmodernizować, a więc także ograbić z jej natury, życiodajnej i okrutnej jednocześnie.
Walter Thirsk (świetna, niemal eteryczna rola Caleba Landry’ego Jonesa), dobry duch społeczności i jej zarządca z nadania zdziecinniałego lorda (Harry Melling) próbuje mediować z przedstawicielami władców – wyjaśnia im cykl życia swojego mikroświata, który zapewnia jego ludziom kruchą harmonię. Zmiana jest jednak nieuchronna.
Prezentowane podczas ostatniego festiwalu w Wenecji Harvest Athiny Rachel Tsangari, nakręcony na taśmie 16mm, błotnisty i lepki od potu film zachwyca zdjęciami Seana Price’a Williamsa, meandryczną narracją rodem z baśni braci Grimm i bezwzględnym szacunkiem dla ludzi związanych z ziemią – na dobre i złe.
Ciemności kryją ziemię – przynajmniej przed wzrokiem obcych. Bo oświecenie nie jest potrzebne tej wiosce, funkcjonującej na własnych zasadach, poza czasem. A jednak Historia jest nieubłagana: o ziemię i jej plony dopominają się arystokraci, którzy chcą wieś zmodernizować, a więc także ograbić z jej natury, życiodajnej i okrutnej jednocześnie.
Walter Thirsk (świetna, niemal eteryczna rola Caleba Landry’ego Jonesa), dobry duch społeczności i jej zarządca z nadania zdziecinniałego lorda (Harry Melling) próbuje mediować z przedstawicielami władców – wyjaśnia im cykl życia swojego mikroświata, który zapewnia jego ludziom kruchą harmonię. Zmiana jest jednak nieuchronna.
Prezentowane podczas ostatniego festiwalu w Wenecji Harvest Athiny Rachel Tsangari, nakręcony na taśmie 16mm, błotnisty i lepki od potu film zachwyca zdjęciami Seana Price’a Williamsa, meandryczną narracją rodem z baśni braci Grimm i bezwzględnym szacunkiem dla ludzi związanych z ziemią – na dobre i złe.
LARP. Miłość, trolle i inne questy
„LARP. Miłość, trolle i inne questy” to przezabawna opowieść o dojrzewaniu, szkole, pierwszej miłości i pewnym wyjątkowym hobby.
Pełna akcji i humoru komedia opowiada o nastoletnim uczniu technikum, niezrozumianym przez rodzinę i prześladowanym przez rówieśników z powodu swojej pasji do fantastyki i… odgrywania elfa w grach LARP (live action role-playing).
W obsadzie filmu m.in. Martyna Byczkowska, Andrzej Konopka, Bartłomiej Topa, Edyta Olszówka, Maciej Bisiorek, Agnieszka Rajda i Michał Balicki. W roli głównej - debiutujący na wielkim ekranie Filip Zaręba.
Pełna akcji i humoru komedia opowiada o nastoletnim uczniu technikum, niezrozumianym przez rodzinę i prześladowanym przez rówieśników z powodu swojej pasji do fantastyki i… odgrywania elfa w grach LARP (live action role-playing).
W obsadzie filmu m.in. Martyna Byczkowska, Andrzej Konopka, Bartłomiej Topa, Edyta Olszówka, Maciej Bisiorek, Agnieszka Rajda i Michał Balicki. W roli głównej - debiutujący na wielkim ekranie Filip Zaręba.
Ministranci
Złote Lwy na 50. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni!
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów.
Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów.
Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Najlepsze z Najgorszych: Ptakodemia 3: Morski Orzeł
Trzecia część kultowej katastrofy filmowej Jamesa Nguyena - człowieka, który udowodnił, że efekty specjalne można zrobić w Paintcie, a mimo to podbić serca widzów na całym świecie.
Santa Cruz, Kalifornia. Mordercze orły morskie ruszają do ataku, a jedyną nadzieją ludzkości staje się para naukowców: biolożka morska Kim i gerontolog Evan. Oboje chcą uratować planetę przed globalnym ociepleniem, ale najpierw muszą przetrwać wojnę z agresywnym ptactwem, które najwyraźniej ma dość ludzkiej głupoty. Gdy skrzydła furkoczą, a dialogi brzmią jak generowane przez czat sprzed ery AI, wiesz, że to kino Nguyena w najczystszej postaci.
„Ptakodemia 3: Morski Orzeł” to eko-horror, romans, musical, satyra i powerpointowa apokalipsa w jednym. Nguyen - samozwańczy „Master of Romantic Thrillers” - serwuje nam film, który z równą powagą traktuje wykłady o globalnym ociepleniu, co sceny tańca przy piosence o końcu świata. Powracają znajome tematy: miłość, ptaki, natura i zaskakująco często… broń palna. Seria „Ptakodemia” to dziś klasyk kina tak złego, że aż dobrego - fenomen, który łączy ludzi śmiechem, absurdem i szczerym uwielbieniem dla filmów tworzonych z pasji, nie z pieniędzy. Trudno w to uwierzyć, ale Nguyen dalej wierzy w swój talent i trzecią część „Ptakodemii” również zrobił śmiertelnie poważnie. Mimo tego powstał film, który najlepiej ogląda się wspólnie – w pełnej sali kinowej i świadomością, że nie oglądasz „złego filmu”, tylko czyste, nieoszlifowane złoto kina klasy Z.
Pierwsza „Ptakodemia” wprawiła świat w osłupienie w 2010 roku. Powstała za mniej niż 10 tys. dolarów i dość szybko stała się globalnym fenomenem. Miała przekaz antywojenny i ekologiczny, przez media została okrzyknięta też „jednym z najgorszych filmów świata”, a miłość widzów do „Ptakomedii” zaczęła przypominać tę, którą publiczność darzy „The Room” Tommy’ego Wiseau. Druga część premierę miała w 2013 roku i opowiadała o ataku ptaków na Hollywood, co miało również wymiar satyryczny. Nguyen natrząsał się z przyjęcia pierwszej części pokazując, że nie traktuje siebie i swoich filmów do końca poważnie. Co nie znaczy, że jego filmy nie są zrobione z widoczną jak na dłoni miłością do kina.
Santa Cruz, Kalifornia. Mordercze orły morskie ruszają do ataku, a jedyną nadzieją ludzkości staje się para naukowców: biolożka morska Kim i gerontolog Evan. Oboje chcą uratować planetę przed globalnym ociepleniem, ale najpierw muszą przetrwać wojnę z agresywnym ptactwem, które najwyraźniej ma dość ludzkiej głupoty. Gdy skrzydła furkoczą, a dialogi brzmią jak generowane przez czat sprzed ery AI, wiesz, że to kino Nguyena w najczystszej postaci.
„Ptakodemia 3: Morski Orzeł” to eko-horror, romans, musical, satyra i powerpointowa apokalipsa w jednym. Nguyen - samozwańczy „Master of Romantic Thrillers” - serwuje nam film, który z równą powagą traktuje wykłady o globalnym ociepleniu, co sceny tańca przy piosence o końcu świata. Powracają znajome tematy: miłość, ptaki, natura i zaskakująco często… broń palna. Seria „Ptakodemia” to dziś klasyk kina tak złego, że aż dobrego - fenomen, który łączy ludzi śmiechem, absurdem i szczerym uwielbieniem dla filmów tworzonych z pasji, nie z pieniędzy. Trudno w to uwierzyć, ale Nguyen dalej wierzy w swój talent i trzecią część „Ptakodemii” również zrobił śmiertelnie poważnie. Mimo tego powstał film, który najlepiej ogląda się wspólnie – w pełnej sali kinowej i świadomością, że nie oglądasz „złego filmu”, tylko czyste, nieoszlifowane złoto kina klasy Z.
Pierwsza „Ptakodemia” wprawiła świat w osłupienie w 2010 roku. Powstała za mniej niż 10 tys. dolarów i dość szybko stała się globalnym fenomenem. Miała przekaz antywojenny i ekologiczny, przez media została okrzyknięta też „jednym z najgorszych filmów świata”, a miłość widzów do „Ptakomedii” zaczęła przypominać tę, którą publiczność darzy „The Room” Tommy’ego Wiseau. Druga część premierę miała w 2013 roku i opowiadała o ataku ptaków na Hollywood, co miało również wymiar satyryczny. Nguyen natrząsał się z przyjęcia pierwszej części pokazując, że nie traktuje siebie i swoich filmów do końca poważnie. Co nie znaczy, że jego filmy nie są zrobione z widoczną jak na dłoni miłością do kina.
Ran. Retrospektywa Akiry Kurosawy. Droga przez czas.
W momencie premiery „Ranu” Kurosawa miał 75 lat: wiek godny mistrza. Historyczny spektakl, oparty luźno na „Królu Lirze” i legendach o Motonarim Mōrim, został zamierzony przez reżysera jako ukoronowanie własnej drogi twórczej.
W historii pana feudalnego Hidetory i jego trzech wiarołomnych synów odbija się być może historia samego filmowca: starzejącego się giganta kina, któremu trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
I tym razem produkcja została częściowo sfinansowana przez zagranicznego producenta, dzięki czemu film mógł mieć wymarzony przez Kurosawę rozmach i skalę (praca nad scenariuszem trwała dekadę). W „Ran” każdy detal kolorystyczny, każdy element scenografii i kompozycji kadru, zostały zaplanowane z rozmysłem przez szukającego perfekcji reżysera. Efektem jest fresk, w którym spojrzenie z dystansu kontrastuje z rozdzierającym dramatem podzielonej rodziny.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
W historii pana feudalnego Hidetory i jego trzech wiarołomnych synów odbija się być może historia samego filmowca: starzejącego się giganta kina, któremu trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
I tym razem produkcja została częściowo sfinansowana przez zagranicznego producenta, dzięki czemu film mógł mieć wymarzony przez Kurosawę rozmach i skalę (praca nad scenariuszem trwała dekadę). W „Ran” każdy detal kolorystyczny, każdy element scenografii i kompozycji kadru, zostały zaplanowane z rozmysłem przez szukającego perfekcji reżysera. Efektem jest fresk, w którym spojrzenie z dystansu kontrastuje z rozdzierającym dramatem podzielonej rodziny.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Rocky Horror Picture Show. Klasyka na TOPie
Zapnijcie pasy do pończoch. Kultowy koszmar erotyczny Rocky Horror Picture Show powraca. Odkąd po raz pierwszy pojawił się na ekranach kin, ten horror łączący w sobie elementy musicalu i komedii romantycznej pozostaje do dziś jednym z najbardziej kultowych filmów wszech czasów.
Ekranizacja musicalu autorstwa Richarda O'Briena, będącego jednocześnie współautorem scenariusza i odtwórcą roli Riff Raffa, w reżyserii Jima Shermana opowiada o perypetiach świeżo zaręczonej pary, Brada (Barry Bostwick) i Janet (Susan Sarandon).
Po tym, jak ich samochód łapie gumę podczas ogromnej ulewy, Brad i Janet udają się do upiornie wyglądającego zamku po pomoc. Sprawy przybierają niespodziewany obrót, gdy spotykają właściciela zamku, transseksualnego naukowca, dr Franka-N-Furtera (Tim Curry). Szalony naukowiec nie tylko przetrzymuje w zamku grupę obcych, lecz także przeprowadza w nim eksperymenty z pogranicza życia i śmierci. Brad i Janet wkraczają do świata rozpusty i zostają mimowolnymi świadkami szokujących zbrodni.
W rolach drugoplanowych występują: Meatloaf, Patricia Quinn, Little Nell, Jonathan Adams i Charles Gray. Rocky Horror Picture Show to przezabawne arcydzieło w stylu kamp, wypełnione musicalowymi numerami i mrożącymi krew w żyłach scenami, które już od pierwszej sceny wbijają widza w fotel.
Ekranizacja musicalu autorstwa Richarda O'Briena, będącego jednocześnie współautorem scenariusza i odtwórcą roli Riff Raffa, w reżyserii Jima Shermana opowiada o perypetiach świeżo zaręczonej pary, Brada (Barry Bostwick) i Janet (Susan Sarandon).
Po tym, jak ich samochód łapie gumę podczas ogromnej ulewy, Brad i Janet udają się do upiornie wyglądającego zamku po pomoc. Sprawy przybierają niespodziewany obrót, gdy spotykają właściciela zamku, transseksualnego naukowca, dr Franka-N-Furtera (Tim Curry). Szalony naukowiec nie tylko przetrzymuje w zamku grupę obcych, lecz także przeprowadza w nim eksperymenty z pogranicza życia i śmierci. Brad i Janet wkraczają do świata rozpusty i zostają mimowolnymi świadkami szokujących zbrodni.
W rolach drugoplanowych występują: Meatloaf, Patricia Quinn, Little Nell, Jonathan Adams i Charles Gray. Rocky Horror Picture Show to przezabawne arcydzieło w stylu kamp, wypełnione musicalowymi numerami i mrożącymi krew w żyłach scenami, które już od pierwszej sceny wbijają widza w fotel.
Siedmiu samurajów. Retrospektywa Akiry Kurosawy. Droga przez czas.
Najwspanialszy epos w historii japońskiego kina. „Siedmiu samurajów” zabiera nas w sam środek feudalnej, wyniszczonej wojnami XVI-wiecznej Japonii. Ubodzy wieśniacy szukają ochrony przed bandytami u równie ubogich roninów (wędrownych samurajów).
Powstały w ten sposób sojusz dwóch stanów przejdzie próbę ognia, kiedy razem spróbują oni odeprzeć napad działających poza prawem rzezimieszków. Siłą „Siedmiu samurajów” jest precyzyjna, epicka, wypełniona szczegółami narracja, dzięki której poznajemy nie tylko tytułowych bohaterów, ale też całą wioskę: mikroświat, który lada moment może znaleźć się w zgliszczach.
Okres zdjęciowy trwał aż 148 dni; w momencie premiery był to najdroższy z japońskich filmów. Ryzyko się opłaciło: duch przygody, kunszt bitewny i rozmach Kurosawy do dziś nie mają sobie równych.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Powstały w ten sposób sojusz dwóch stanów przejdzie próbę ognia, kiedy razem spróbują oni odeprzeć napad działających poza prawem rzezimieszków. Siłą „Siedmiu samurajów” jest precyzyjna, epicka, wypełniona szczegółami narracja, dzięki której poznajemy nie tylko tytułowych bohaterów, ale też całą wioskę: mikroświat, który lada moment może znaleźć się w zgliszczach.
Okres zdjęciowy trwał aż 148 dni; w momencie premiery był to najdroższy z japońskich filmów. Ryzyko się opłaciło: duch przygody, kunszt bitewny i rozmach Kurosawy do dziś nie mają sobie równych.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
SMOK (Spotkanie Młodych Odkrywców Kina): Lot nad kukułczym gniazdem
Powrót nagrodzonego 5 Oscarami® arcydzieła Miloša Formana z okazji 50. rocznicy premiery.
Nowa odrestaurowana wersja 4K.
Są buntownicy. I jest McMurphy.
Rok 1963, Oregon. Do szpitala psychiatrycznego trafia Randle McMurphy (Jack Nicholson): cwaniak, nonkonformista i charyzmatyczny mąciwoda, który udaje chorobę psychiczną, by uniknąć więzienia. Wkrótce okazuje się, że instytucja pod nadzorem lodowatej siostry Ratched (Louise Fletcher) może być jeszcze bardziej opresyjna. Wraz z grupą przestraszonych pacjentów, McMurphy dokonuje w szpitalu cichej rewolucji.
Adaptacja słynnej powieści Kena Keseya to gorący krzyk sprzeciwu, porywające studium charakterów oraz genialna historia buntu, który jest nam potrzebny jak powietrze. Zdobywca 5 Oscarów – za najlepszy film, reżyserię, scenariusz i dla dwojga odtwórców głównych ról – „Lot nad kukułczym gniazdem” to jedno z arcydzieł amerykańskiego kina lat 70.: dekady, w której społeczny gniew rozpalał twórczą wyobraźnię najlepszych amerykańskich reżyserów. Dzięki oszałamiającemu sukcesowi „Lotu…” Miloš Forman, przybysz z Europy Wschodniej, trafił na hollywoodzki szczyt. Pozostał na nim do końca swojej kariery.
Zobaczcie Jacka Nicholsona w jego najlepszej roli i odwiedźcie pacjentów, którzy rzucają wyzwanie bezwzględnemu systemowi.
Nowa odrestaurowana wersja 4K.
Są buntownicy. I jest McMurphy.
Rok 1963, Oregon. Do szpitala psychiatrycznego trafia Randle McMurphy (Jack Nicholson): cwaniak, nonkonformista i charyzmatyczny mąciwoda, który udaje chorobę psychiczną, by uniknąć więzienia. Wkrótce okazuje się, że instytucja pod nadzorem lodowatej siostry Ratched (Louise Fletcher) może być jeszcze bardziej opresyjna. Wraz z grupą przestraszonych pacjentów, McMurphy dokonuje w szpitalu cichej rewolucji.
Adaptacja słynnej powieści Kena Keseya to gorący krzyk sprzeciwu, porywające studium charakterów oraz genialna historia buntu, który jest nam potrzebny jak powietrze. Zdobywca 5 Oscarów – za najlepszy film, reżyserię, scenariusz i dla dwojga odtwórców głównych ról – „Lot nad kukułczym gniazdem” to jedno z arcydzieł amerykańskiego kina lat 70.: dekady, w której społeczny gniew rozpalał twórczą wyobraźnię najlepszych amerykańskich reżyserów. Dzięki oszałamiającemu sukcesowi „Lotu…” Miloš Forman, przybysz z Europy Wschodniej, trafił na hollywoodzki szczyt. Pozostał na nim do końca swojej kariery.
Zobaczcie Jacka Nicholsona w jego najlepszej roli i odwiedźcie pacjentów, którzy rzucają wyzwanie bezwzględnemu systemowi.
Springsteen: Ocal mnie od nicości
Bruce Springsteen u progu światowej kariery zmaga się z duchami przeszłości.
Springsteen: Deliver Me from Nowhere to kronika przełomowego momentu w życiu Bruce’a Springsteena – młodego muzyka u progu światowej sławy, który z trudem godzi presję sukcesu z duchami przeszłości.
Reżyserem filmu jest Scott Cooper, a w roli Bruce’a Springsteena występuje Jeremy Allen White, a w roli jego wieloletniego menedżera – Jeremy Strong.
Springsteen: Deliver Me from Nowhere to kronika przełomowego momentu w życiu Bruce’a Springsteena – młodego muzyka u progu światowej sławy, który z trudem godzi presję sukcesu z duchami przeszłości.
Reżyserem filmu jest Scott Cooper, a w roli Bruce’a Springsteena występuje Jeremy Allen White, a w roli jego wieloletniego menedżera – Jeremy Strong.
Sztuka na Ekranie: André Rieu. Wesołych Świąt! Najnowszy koncert bożonarodzeniowo-noworoczny
Zobacz z najbliższymi nowy bożonarodzeniowo-noworoczny koncert André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa! Najnowsze kinowe widowisko króla walca nosi tytuł „Wesołych Świąt!” i przeniesie Was w prawdziwie magiczny świat świątecznej muzyki i radości. Usłyszycie najpiękniejsze kolędy, cudowne walce i polki oraz bożonarodzeniowe hity. A Emma Kok zaśpiewa dla Was „Mam tę moc” z filmu „Kraina lodu”. To wszystko i inne muzyczne niespodzianki rozgrzeją Wasze serca i wprowadzą Was w atmosferę Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku.
Boże Narodzenie i Nowy Rok od zawsze były ulubionym czasem André. Nic więc dziwnego, że z ogromną radością dzieli się on co roku swoim wyjątkowym świątecznym show, nie tylko z publicznością, która na żywo podziwia jego grudniowe występy w Maastricht, ale także z widzami zgromadzonymi w kinach całego świata. To sprawia, że jego świąteczne koncerty ogląda milionowa publiczność.
Maestro wraz ze swoją fenomenalną Orkiestrą Johanna Straussa jak zawsze przygotował widowisko pełne ciepła, śmiechu i emocji. Wśród zaproszonych gości znalazła się fenomenalna Emma Kok, która już podbiła serca publiczności na całym świecie. Na estradę zaś wkroczy 400-osobowa orkiestra dęta, która wykona tradycyjną pieśń „Go Tell It on the Mountain”. Muzycy ci także wesprą swym majestatycznym brzmieniem Annę Reker, która zaśpiewa kolędę „Dzwoneczków dźwięk”.
To coś więcej niż zwykły świąteczny koncert. To pełne muzycznych prezentów i przesycone magiczną atmosferą Bożego Narodzenia kinowe wydarzenie, które na długo pozostanie w pamięci Twojej i Twoich najbliższych.
Boże Narodzenie i Nowy Rok od zawsze były ulubionym czasem André. Nic więc dziwnego, że z ogromną radością dzieli się on co roku swoim wyjątkowym świątecznym show, nie tylko z publicznością, która na żywo podziwia jego grudniowe występy w Maastricht, ale także z widzami zgromadzonymi w kinach całego świata. To sprawia, że jego świąteczne koncerty ogląda milionowa publiczność.
Maestro wraz ze swoją fenomenalną Orkiestrą Johanna Straussa jak zawsze przygotował widowisko pełne ciepła, śmiechu i emocji. Wśród zaproszonych gości znalazła się fenomenalna Emma Kok, która już podbiła serca publiczności na całym świecie. Na estradę zaś wkroczy 400-osobowa orkiestra dęta, która wykona tradycyjną pieśń „Go Tell It on the Mountain”. Muzycy ci także wesprą swym majestatycznym brzmieniem Annę Reker, która zaśpiewa kolędę „Dzwoneczków dźwięk”.
To coś więcej niż zwykły świąteczny koncert. To pełne muzycznych prezentów i przesycone magiczną atmosferą Bożego Narodzenia kinowe wydarzenie, które na długo pozostanie w pamięci Twojej i Twoich najbliższych.
Sztuka na Ekranie: Il Volo. Najnowszy koncert z Doliny Świątyń
Zobacz wielki show trzech utalentowanych młodych Włochów! Zaśpiewają dla Ciebie nie tylko najsłynniejsze operowe arie („Nessun dorma”, „E lucevan le stelle”, „La donna è mobile”), ale także hity z filmu „Gladiator” czy musicali „Upiór w Operze” i „Koty”. Zabrzmi również znana włoska pieśń „’O sole mio” i niezwykła muzyka Ennia Morricone. Nie zabraknie też legendarnej ballady „Hallelujah” Leonarda Cohena.
Koncertujący na całym świecie zespół Il Volo ma miliony fanów. To młode włoskie operowo-popowe trio (dwóch tenorów i baryton, 30–32 lata) odniosło już ogromny międzynarodowy sukces. Mają ponad miliard wyświetleń na YouTube. Artyści łączą operę i muzykę popularną razem (classical crossover & pop opera), aby w przystępny sposób przybliżyć piękno klasyki jak najszerszemu gronu słuchaczy.
Ten niezwykły koncert odbył się w wyjątkowym miejscu na południu Włoch. Latem 2024 roku artyści wystąpili w Valle dei Templi (Dolina Świątyń), wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO monumentalnym zespole architektury helleńskiej na Sycylii. Ich występ podbił serca słuchaczy. Jego kinowa retransmisja jest więc niepowtarzalną okazją, by usłyszeć największe przeboje w wykonaniu tych trzech wyjątkowych śpiewaków: Piera Barone, Ignazia Boschetto i Gianluki Ginoble.
W koncercie wystąpi również sopranistka Pretty Yende, gwiazda nowojorskiej The Metropolitan Opera i mediolańskiej La Scali. Il Volo zaśpiewa z nią słynny toast (brindisi) z opery „La traviata” Verdiego.
Czas trwania:
około 110 minut + 15 minut przerwy
Koncertujący na całym świecie zespół Il Volo ma miliony fanów. To młode włoskie operowo-popowe trio (dwóch tenorów i baryton, 30–32 lata) odniosło już ogromny międzynarodowy sukces. Mają ponad miliard wyświetleń na YouTube. Artyści łączą operę i muzykę popularną razem (classical crossover & pop opera), aby w przystępny sposób przybliżyć piękno klasyki jak najszerszemu gronu słuchaczy.
Ten niezwykły koncert odbył się w wyjątkowym miejscu na południu Włoch. Latem 2024 roku artyści wystąpili w Valle dei Templi (Dolina Świątyń), wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO monumentalnym zespole architektury helleńskiej na Sycylii. Ich występ podbił serca słuchaczy. Jego kinowa retransmisja jest więc niepowtarzalną okazją, by usłyszeć największe przeboje w wykonaniu tych trzech wyjątkowych śpiewaków: Piera Barone, Ignazia Boschetto i Gianluki Ginoble.
W koncercie wystąpi również sopranistka Pretty Yende, gwiazda nowojorskiej The Metropolitan Opera i mediolańskiej La Scali. Il Volo zaśpiewa z nią słynny toast (brindisi) z opery „La traviata” Verdiego.
Czas trwania:
około 110 minut + 15 minut przerwy
Sztuka na Ekranie: Velazquez i jego tajemnica
Diego Velázquez – mistrz pełnego przepychu baroku, który na obrazach nie bał się pustki, osobisty malarz króla, który portretował lud, artysta zajmujący wysokie stanowiska w królewskiej administracji, autor jednych z najbardziej zagadkowych dzieł w historii sztuki. A przede wszystkim prekursor nowoczesnego malarstwa. Jego dzieła budziły zachwyt Édouarda Maneta, Pabla Picassa, Francisa Bacona czy Salvadora Dalego. Ten ostatni z autoportretów idola pożyczył nawet charakterystyczne wąsy, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. „Velázquez i jego tajemnica” dowodzi wpływu, jaki Velázquez wywarł na wiele pokoleń twórców, przybliża pełną ukrytych znaczeń twórczość Hiszpana, próbuje zbliżyć się do tajemnicy jego geniuszu.
Prace tego najważniejszego – obok Caravaggia i Goi – europejskiego malarza znajdują się w najwspanialszych światowych kolekcjach. Wraz z twórcami filmu „Velázquez i jego tajemnica” przemierzamy więc sale Musée d'Orsay, Prado, Metropolitan Museum of Art, a kuratorzy, artyści, konserwatorzy, historycy objaśniają fenomen artysty. W centrum tej opowieści znajdują się słynne „Panny dworskie", obraz, który zachwyca niezwykłą perspektywą, kunsztowną kompozycją, fenomenalną techniką i po dziś dzień wymyka się interpretacjom. Wielu wciąż poszukuje tego, co zobaczył Velázquez – tak o zagadkowym arcydziele mówią twórcy filmu.
Ale „Velázquez i jego tajemnica” to nie tylko dzieła i eksperci, ale także wydobyte z telewizyjnych archiwów unikatowe, zaskakujące nagrania, w których o namiętności do Velázqueza opowiadają m.in. Dali, Bacon czy filozof Michel Foucault. Jednym z bohaterów dokumentu jest także Julian Schnabel. I dla każdego z nich Hiszpan pozostawał artystą na wskroś współczesnym.
Prace tego najważniejszego – obok Caravaggia i Goi – europejskiego malarza znajdują się w najwspanialszych światowych kolekcjach. Wraz z twórcami filmu „Velázquez i jego tajemnica” przemierzamy więc sale Musée d'Orsay, Prado, Metropolitan Museum of Art, a kuratorzy, artyści, konserwatorzy, historycy objaśniają fenomen artysty. W centrum tej opowieści znajdują się słynne „Panny dworskie", obraz, który zachwyca niezwykłą perspektywą, kunsztowną kompozycją, fenomenalną techniką i po dziś dzień wymyka się interpretacjom. Wielu wciąż poszukuje tego, co zobaczył Velázquez – tak o zagadkowym arcydziele mówią twórcy filmu.
Ale „Velázquez i jego tajemnica” to nie tylko dzieła i eksperci, ale także wydobyte z telewizyjnych archiwów unikatowe, zaskakujące nagrania, w których o namiętności do Velázqueza opowiadają m.in. Dali, Bacon czy filozof Michel Foucault. Jednym z bohaterów dokumentu jest także Julian Schnabel. I dla każdego z nich Hiszpan pozostawał artystą na wskroś współczesnym.
Tron we krwi. Retrospektywa Akiry Kurosawy. Droga przez czas.
Szekspir po japońsku? Legendarna adaptacja „Makbeta” w wykonaniu Kurosawy to mrożąca krew w żyłach wizja mieszająca europejskie źródła, azjatycki kontekst oraz autorski styl reżysera.
Mroczna historia generała Washizu (Toshiro Mifune) oraz jego przenikliwej, podstępnej żony Asaji (Isuzu Yamada) to efekt przeniesienia na XVI-wieczną wyspę Hokkaido ponadczasowej tragedii o żądzy władzy oraz o cenie, jaką płaci się za zbrodnie popełnione w imię chorej ambicji.
Kurosawa perfekcyjnie uzupełnia dramaturgię Szekspira (jak wspominał, „Makbet” był jego ulubioną sztuką Anglika) wyrafinowaną warstwą plastyczną inspirowaną teatrem nō oraz malowidłami tuszem (sumi-e) i ekspresyjnym wykorzystaniem świata przyrody, na czele z mgłą i deszczem. Donald Richie nazwał „Tron we krwi” dziełem „lodowatym” – jest to widowisko formalnie doskonałe, okrutne i przepiękne wizualnie.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Mroczna historia generała Washizu (Toshiro Mifune) oraz jego przenikliwej, podstępnej żony Asaji (Isuzu Yamada) to efekt przeniesienia na XVI-wieczną wyspę Hokkaido ponadczasowej tragedii o żądzy władzy oraz o cenie, jaką płaci się za zbrodnie popełnione w imię chorej ambicji.
Kurosawa perfekcyjnie uzupełnia dramaturgię Szekspira (jak wspominał, „Makbet” był jego ulubioną sztuką Anglika) wyrafinowaną warstwą plastyczną inspirowaną teatrem nō oraz malowidłami tuszem (sumi-e) i ekspresyjnym wykorzystaniem świata przyrody, na czele z mgłą i deszczem. Donald Richie nazwał „Tron we krwi” dziełem „lodowatym” – jest to widowisko formalnie doskonałe, okrutne i przepiękne wizualnie.
Retrospektywa Akiry Kurosawy: Droga przez czas
Organizatorzy: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Awareness Distribution
Partnerzy: Filmweb, KINO, Pełna sala, SpoilerMaster – Podcast do słuchania po seansie, Artpost, Magazyn Torii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Ceramika Balena, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Mojeekino.pl
Opracowanie tekstów: Sebastian Smoliński
Projekt graficzny: Katarzyna Kaffka
Uwierz w Mikołaja 2
Święta zaczynają się w kinie!
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
„Uwierz w Mikołaja 2” to współczesna opowieść wigilijna, która pokazuje, że magia świąt tkwi w drobnych gestach i że każdy – niezależnie od wieku – może odkryć swoją dobrą stronę. Film łączy wzruszenie i humor, ciepło i refleksję, tworząc wyjątkową propozycję dla całej rodziny.
Czego widzowie mogą się spodziewać w drugiej części hitu? Tuż przed świętami Ania z Robertem biorą ślub i wyjeżdżają w krótką podróż poślubną. Zosia zostaje na weekend pod opieką babci Sabinki. Gdy seniorka trafia nagle do szpitala, mała wyrusza na drugi koniec Polski, by odnaleźć prawdziwego świętego Mikołaja – pewna, że tylko on może jej babcię uratować. Z kolei zła macocha Aldona marzy o karierze telewizyjnej gwiazdy – i jest gotowa na wszystko, by dopiąć celu. Tymczasem w Domu Seniora „Happy End” zjawia się nowy pensjonariusz – tajemniczy Aleksander…
Zwierzogród 2
W najnowszej produkcji Walt Disney Animation Studios pt. „Zwierzogród 2” detektywi Judy Hops i Nick Bajer depczą po piętach pewnemu nieuchwytnemu gadowi, który zjawia się w mieście ssaków i wywraca je do góry nogami. Aby rozgryźć tę sprawę, policjanci muszą buszować incognito po nieznanych im dzielnicach, których mroczne realia wystawią na próbę ich partnerski układ.